Gedurende de dag liep de temperatuur in huis gestaag op tot 24,5 graden. Omdat ik druk bezig was met mijn werk, merkte ik dat pas op toen ik langs de thermostaat liep. Ik vind warmte niet erg en gedij prima. Om 5 uur hield ik het voor gezien en installeerde me op de bank voor de dagelijkse afleiding Wheeler Dealers op Discovery Channel. Helaas bleek mijn provider deze zender verwijderd te hebben; WTF? Ik ben een routine dier en kan hier slecht tegen. Tegen mijn zin ben ik de was gaan ophalen uit de machine die in de garage staat. Een aangename koelte kwam me tegemoet. Ik besloot van de nood een deugd te maken en startte met de montage van de tweede aandrijfas. Het was een beetje priegelwerk zo langs de naaf van het wiel maar hij zit erin!
De auto heeft dus aandrijving. Na het eten en het journaal besloot ik van de warme avond gebruik te maken en het targa dak eens goed schoon te maken. Ik heb de keuze uit 3 daken. Ik koos voor een origineel exemplaar. Ik heb ook twee after market exemplaren, daar zitten geen stiksels in en eentje daarvan verkeert in nieuwstaat, maar ze bekoren me niet. De originele is wat brakkerig maar ik besloot het met deze te gaan proberen.
Na flink schrobben en ontvetten hing ik het dakje te drogen en kon ik verder met een andere klus, het monteren van het raampje in de C-stijl. Hiervoor moest ik eerst de oude lijm- en kitlaag verwijderen. Dat was eigenlijk het meeste werk. Daarna paste ik het raampje en plakte ik het rondom af zodat ik het, vastgehouden op zijn toekomstige plekje, kon aftekenen. De overtollige afplak tape sneed ik weg en uit twee bijna lege kit bussen haalde ik voldoende kit om het ruitje te plaatsen. Het zit nu te drogen met een lijmklem en twee blokjes hout.
Het dak bleek inmiddels droog en ik besloot het te gaan monteren. Ik zat te stoeien met de vergrendeling. De versie van het dak past niet bij de vangers op de auto. Dit kon ik omzetten maar de geboorde gaten voor de pennetjes die in de vanger moeten vallen lijnen helaas niet goed uit. Ik moet een nieuw gaatje boren en draad tappen. Dat is iets voor een ander moment, voor nu bleek het dak echt perfect te passen! Superstrak staat het erop.
Ik kan er een deuntje op trommelen. Spannend; nu kon ik ook voor het eerst plaatsnemen in de Montecarlo en merken of de auto me genoeg hoofdruimte zou geven of dat ik een slijtageplek in het dak zou gaan veroorzaken. Gelukkig blijk ik centimeters speling te hebben, het past! Ik heb er vertrouwen in dat het dakje ook blijft zitten als ik straks met 170 over de Autobahn ga. Samen met alle bekleding die ik al langs alle stijlen heb zitten is het interieur nu verregaand gereed aan het komen.
