Het idee om de vastzittende bout van de krukaspoelie door de garage los te laten halen werd definitief met een afspraak bij de garage die minstens tien jaar geleden de distributie van deze motor had gedaan. Hij wist direct wie hij aan de lijn had, iemand die regelmatig langskomt met allerlei Lancia’s loopt nu eenmaal het risico op te vallen. Toch was ik al zeker zes jaar niet meer bij Mulder geweest. Sinds mijn verhuizing naar het centrum van Zwolle lag zijn garagebedrijf, gevestigd aan de rand van voormalig dorp Berkum, ver buiten mijn route. Harry vond het geen probleem als ik even langs zou komen.
Zo gezegd, zo nog niet gedaan. Ik moest eerst het motorblok achterin de auto krijgen. Tillen is een no go. Het weegt nog heel wat zo’n onderblok met krukas. Een flink stuk gietijzer. Ik besloot het hele karretje met blok en al naar de auto te rijden om te kijken of ik hem dan eenvoudig achterin kon krijgen terwijl ik hem ook kon losmaken van het spit. Ik zag er erg tegenop om het te doen, maar het viel reuze mee! Ik reed het blok zo de achterklep in en steunend op de kop, die naar beneden hing, kon ik zo de kar losmaken. Ik schoof het blok opzij en reed naar Berkum.
Ik zei in de vorige blog al dat het uiteindelijk zou lukken; dat was ook zo. Mijn compressor houdt er na tien seconden mee op. Dan springt de pomp aan en is de grootste kracht weg. Bij Harry staat er zoveel druk op dat hij gemakkelijk lang door kan ratelen. Het lukte niet meteen, maar wel snel. De bout gaf zich over.
De reden van het vastzitten was een flink verroeste schroefdraad. De bout bleef gelukkig heel en kan ik straks na de verplichte schoonmaak en met een lik kopervet, gewoon weer gebruiken. Op de foto zie je al dat het erg vies is rondom de krukaspoelie. Nadat ik het blok weer op dezelfde manier eenvoudig uit de auto had gehaald, begon ik met het opfrissen ervan. Ik had al gezien dat er eigenlijk maar één plek was met vettigheid en dat was rondom de krukas. De keerring had duidelijk zijn beste tijd gehad. Omdat ik een compleet nieuwe pompunit gekocht had, inclusief nieuwe keerring, kon ik volstaan met demontage van de oude kap. Daarna haalde ik de overige aanbouwdelen los en maakte ik de distributiezijde van het blok mooi schoon.
Jammer eigenlijk dat dit straks niet meer zichtbaar is. Na deze opfrisactie kon ik eindelijk met het opbouwen beginnen. Zoals je gewend bent van me maakte ik elk boutje en moertje apart schoon zodat ze opgefrist een nieuw leven tegemoet gaan. Voor de afdekplaat van de balansas knipte ik zelf een nieuwe pakking, voor de waterpomp moest ik de twee lange bouten met twee extra ringen monteren omdat daar, in de vorige configuratie, de kantelsteun gemonteerd zat. Deze ga ik niet hergebruiken en daarom laat ik hem weg. Het werkt lekker zo’n schoon blok. Al gauw zag het er alweer wat meer uit als een motor:
Ik moet nog een lager bestellen, dat is het laatste om de distributie af te kunnen maken. Dan kan alles weer netjes op tijd gezet en afgebouwd worden. Ondertussen moet ik ook alvast in de motorruimte van de Montecarlo gaan duiken. Er moet een koelwaterpijp verlegd worden en de stroomvoorziening moet ik klaarleggen. De planning is om volgend weekend het blok in de auto te hebben.
