Maand: april 2021

Ondanks alle ervaringen die ik tot nu toe had met zendingen vanuit de UK, kan het ook gewoon goed en snel gaan. UPS overlaadde me met berichten om me op de hoogte te houden van de status van de zending en zorgde ervoor dat de douane snel het pakket inklaarde. Ik betaalde de BTW en inklaringskosten via hun website en binnen drie dagen lagen de veren te glimmen op mijn werkbank! Een ideaal scenario.

Eigenlijk wilde ik de veerpoten meteen gaan monteren, dat is natuurlijk het mooiste. Ik wil echter wat tijd besteden aan de veerpootlagers aan de bovenzijde. Wellicht een nieuwe set? Een upgrade van de bestaande rubbers? Ik zie op internet nog van alles te koop staan, ik heb de vraag uitstaan op Facebook, en ga me eens beraden. In ieder geval ben ik zaterdag in de loods om een setje veerpootlagers te zoeken zodat ik de gemonteerde veerpoten in een stuk opzij kan leggen straks. Ik ben benieuwd wat ik ga vinden. De rubber gegalvaniseerde lagers die origineel in de auto zitten zijn volgende de man van Leda het fijnst; deze kon je wat hem betreft het beste niet vervangen voor after marktet exemplaren met een mogelijkheid het camber te verstellen. Deze zijn zonder verend rubber en dat rijdt op de weg niet zo heel erg prettig.

De veren hebben een Engelse maat. Voor referentiedoeleinden geef ik hier de specificaties zodat je zelf je eigen keuze kan maken. Als je sportief wilt rijden op de weg gelden de volgende instellingen:

• Voorzijde: 9″ x 2.5″ x 225lbs/inch met 6″ slag
• Achterzijde: 9″ x 2.5″ x 350lbs/inch met 6,5″ tot 6,75″ slag

Als je normaal wilt rijden op de openbare weg dan is het advies de volgende veren en instellingen aan te houden:

• Voorzijde: 9″ x 2.5″ x 200lbs/inch met 6″ slag
• Achterzijde: 9″ x 2.5″ x 275lbs/inch met 6,75″ slag

De veren bestelde ik bij DFaulknerSprings rechtstreeks op de website. De 2.5″ maat van de veren liet me geen andere mogelijkheid. De veren kon ik na laten maken in Nederland, maar dat betekende een verdubbeling van de prijs. Resteert het compleet maken van de veerpoten en het op spanning zetten van de veerpoten en dan kan ik mijn eerste rijervaring opdoen met een premium onderstel.

Nadat ik een prijsopgave had gevraagd bij Leda voor vier nieuwe veerpoten bleek deze ultieme upgrade voor mijn Montecarlo onbereikbaar. Ik checkte regelmatig mijn portemonnee, maar dat mocht niet baten. Na de Brexit bleken de Britten weliswaar te kunnen leveren zonder VAT maar dat deden ze nadat ze de prijzen ongeveer 20% omhoog hadden gedaan. Het werd steeds onbereikbaarder. Toch liet het me niet los.

Nadat ik al diverse keren vruchteloos op Ebay, zowel de volwassen als de Kleinanzeigen site, had gekeken plaatste ik een oproep op Facebook in een relevante Montecarlo groep. Tot mijn verrassing kreeg ik verschillende reacties. Eén iemand bood een set schokbrekers aan van een ander merk, terwijl ik uit België een reactie kreeg dat ik daar een setje Leda’s kon komen ophalen. Wat een fijn nieuws! De set zou nieuw zijn, ondanks dat hij al jaren in de opslag gelegen had, en bood mij zo de kans om ook met een wat beperkt budget toch de ultieme wegligging te kunnen verkrijgen. De eigenaar bood me ook een set verlagingsveren aan, die kreeg ik direct opgestuurd en het resultaat hiervan zag je al in een vorige post. Nu ik de originele veerpoten heb voorzien van een verlagingsset kan ik deze reserveren voor de tweede Montecarlo en zodoende nam ik graag de Leda’s over.

De lockdown noopte me tot geduld. Toen echter het bericht in de media kwam dat België uit de lockdown ging en de grens weer openstelde zonder daar allerlei beperkingen aan te verbinden, nam ik direct contact op met de verkoper. Gelukkig kwam het uit en gisteravond reed ik daarom naar het pittoreske Nazareth. Chris, de verkoper, ontving me hartelijk. We liepen direct door naar de klaarliggende schokdempers en die zagen er appetijtelijk uit. Daarom liepen we snel verder naar zijn eigen Montecarlo en Azzuro Metalizzato van de tweede serie; een hele mooie kleur. Het werd een prettige ontmoeting en goedgemutst namen we afscheid nadat de Leda’s ingeladen waren.

Eenmaal thuis kon ik niet wachten ze uit te pakken en op de gevoelige plaat vast te leggen. Zoals je ziet zijn ze echt nog nooit gemonteerd geweest. Ze komen inclusief verstelbare bevestigingsbouten, waarmee het camber afgesteld kan worden, maar zonder veren. Vanuit Leda had ik heel erg prettig contact met Roger. Hij bracht destijds offerte uit en verwees me nu voor de goede veren naar een veren fabrikant in Engeland. Hier kon ik exact de specificaties bestellen die Roger me adviseerde bij een actieve rijstijl op de openbare weg. UPS gaf al sjoege, het pakketje wordt verstuurd dus kan ik binnenkort de dempers monteren en daarna de auto prefect laten uitlijnen in Dokkum. Wordt vervolgd!

Getriggerd door de opmerking van Dennis, de monteur van Klokje Rond Klassiek, begon ik mijn onderzoek naar het wringen van de auto bij lastwissel. Ik vermoedde een probleem in de schokdempers.

De veerpoten zijn erg makkelijk te demonteren. Met het gereedschap dat ik kocht om deze uit elkaar te halen, liggen de veren in een handomdraai naast de schokbrekers. Ik zag dat de achterste schokbrekers beiden lekken. Daar moet een nieuwe afdichtring om en ze zullen dus ook afgevuld moeten worden. Iets voor later zorg aangezien ik binnenkort een schroefset van Leda ga monteren! Ik had wel een set verlagingsveren liggen met een progressieve veer. Ik besloot deze rondom te monteren. Tijdens de montage bleek ik in ieder geval een verklaring te hebben voor het rammelen van de linker veerpoten. Beide veerschotels zaten niet geheel vast op de schokbreker. Dat kon ik dus eenvoudig herstellen. Toen ik de auto met de aftermarket velgen en in verlaagde toestand op de grond liet zakken, schrok ik wel een beetje. Hij ligt ineens heel erg laag op de grond!

Hij rijdt echter wel erg lekker nu en stuurt weer heel erg direct. De klinkerweg waarover ik het centrum van Zwolle uitrijd, bleek ook zonder bijgeluiden uit de ophanging te berijden. Volgens mij al een flinke verbetering. De test die ik uitvoerde op hoge toeren door afwisselend het gaspedaal diep in te drukken en te lossen verliep ook keurig! Ik denk dat dat wringen veroorzaakt werd door een combinatie van de oude, hoge banden, de sleppere veren en de loszittende veerschotels. Ik reed opeens in een heel andere auto. Dat wordt nog leuk als ik die Leda schroefset eronder ga zetten!

De reden dat de Montecarlo moest rijden de afgelopen vrijdag, was een afspraak met Michiel Willebrands van Autoweek voor een “Klokje Rond Klassiek” over mijn project! Hij vond mijn verhaal zo leuk dat hij het meteen wilde gaan vastleggen in deze rubriek. Op zijn verzoek monteerde ik de originele velgen met, naar later bleek, vrijwel tijdoriginele banden, en reed ik naar Carrec in Soetserberg.

Al bij binnenkomst bij Carrec was het alsof je in een livestream van Youtube terecht bent gekomen. Allemaal bekende gezichten, voor mij althans, en een setting die ik al vaak heb bekeken in de vele filmpjes die er gemaakt worden voor Autoweek. Joep bestaat echt, is een daar werkende automonteur en die ging voor mij een ouderwetse pot koffie zetten. Ik maakte kennis met Michiel en we praatten over auto’s. Vooral mijn autoverleden met daarin ook de 8.32 SW kwam ter sprake. Zijn ogen glinsterden hierbij, hij bleek als eerste auto een Lancia Thema i.e. te hebben gehad. Het werd een leuk gesprek! Hierna reed ik met fotograaf en cameraman naar een weg op de hei om wat rijshots op te nemen. Doordat ik het dak open had stapte de fotograaf bij me in om wat actiefoto’s te maken. Ik moest ook wat heen en weer rijden in een bocht zodat ze de auto ook zo konden filmen.

Terug bij Carrec ontmoette ik Dennis, de monteur die de uiteindelijke keuring zou doen en daarvoor eerst een proefrit zou maken. Hij vertelde enthousiast dat hij vroeger als kind met een modelautootje speelde waar hij erg van onder de indruk was. Je raad het al; een Montecarlo! Hij had er daarom ook erg veel zin in om voor het eerst te rijden in mijn auto. Hij hoopte vurig dat het niet tegen zou gaan vallen. Terwijl Dennis weg was, bouwden we de set op. Het duurde langer dan ze gewend waren voordat Dennis weer terug was. Zijn gezicht sprak boekdelen. De Montecarlo had hem niet teleurgesteld; “Een heerlijk scheurijzer” riep hij enthousiast. De Montecarlo zette hij op de~brug, de oliedruppels van de Citroën HY van die morgen werden weggeveegd en de set was compleet.

Na het gesprekje dat ik had op camera met Michiel, verhuisde de crew naar de inspectie van de auto. Dennis vertelde veel over de auto en gaf complimenten over het behaalde resultaat. Tijdens het rijden voelde hij de auto een beetje “wringen” bij lastwissel op hogere toeren. Dat is iets dat ik meeneem als huiswerk. Voor de rest was hij erg enthousiast. We hadden het erover dat de banden niet meer de beste waren. Deze gaven net iets teveel trillingen door. Dennis keek het na en ze bleken uit 1993 en 1997 te zijn. Een eenmalige actie, alleen voor het plaatje dus.

Michiel wees me nog op het typeplaatje. Dat had ik nog nooit gezien, maar de naam Montecarlo wordt hierop gespeld als “Monte-Carlo”. Ik heb het tot nu toe dus verkeerd gespeld… Na wat afrondende vragen en een staatsieportret namen we hartelijk afscheid. Een heel leuke middag die me veel energie gaf om de tweede MC aan te gaan pakken. De turbomotor komt ook nog, maar ik denk dat ik voorlopig even zo blijf doorrijden. Dan heb ik in ieder geval een leuke klassieker deze zomer! Publicatie volgt trouwens waarschijnlijk pas in augustus/september. Natuurlijk krijg je dan hier ook een verwijzing te zien.