Getriggerd door de opmerking van Dennis, de monteur van Klokje Rond Klassiek, begon ik mijn onderzoek naar het wringen van de auto bij lastwissel. Ik vermoedde een probleem in de schokdempers.
De veerpoten zijn erg makkelijk te demonteren. Met het gereedschap dat ik kocht om deze uit elkaar te halen, liggen de veren in een handomdraai naast de schokbrekers. Ik zag dat de achterste schokbrekers beiden lekken. Daar moet een nieuwe afdichtring om en ze zullen dus ook afgevuld moeten worden. Iets voor later zorg aangezien ik binnenkort een schroefset van Leda ga monteren! Ik had wel een set verlagingsveren liggen met een progressieve veer. Ik besloot deze rondom te monteren. Tijdens de montage bleek ik in ieder geval een verklaring te hebben voor het rammelen van de linker veerpoten. Beide veerschotels zaten niet geheel vast op de schokbreker. Dat kon ik dus eenvoudig herstellen. Toen ik de auto met de aftermarket velgen en in verlaagde toestand op de grond liet zakken, schrok ik wel een beetje. Hij ligt ineens heel erg laag op de grond!
Hij rijdt echter wel erg lekker nu en stuurt weer heel erg direct. De klinkerweg waarover ik het centrum van Zwolle uitrijd, bleek ook zonder bijgeluiden uit de ophanging te berijden. Volgens mij al een flinke verbetering. De test die ik uitvoerde op hoge toeren door afwisselend het gaspedaal diep in te drukken en te lossen verliep ook keurig! Ik denk dat dat wringen veroorzaakt werd door een combinatie van de oude, hoge banden, de sleppere veren en de loszittende veerschotels. Ik reed opeens in een heel andere auto. Dat wordt nog leuk als ik die Leda schroefset eronder ga zetten!
