Het duurde wat langer dan ik verwacht had voordat ik in de gelegenheid was een proefrit met de Montecarlo te maken. Ik had de motor een paar keer gestart en dat ging goed. Tijd voor een voorzichtige proefrit.
Een van de dingen die ik nog had gerepareerd was de sleepring van het kleine stuurtje. In mijn voorraad zat nog een brak houten stuur uit een Thema. Het hout was al gespleten en het stuur had ook geen claxon knop meer, ideaal om op te offeren voor de Montecarlo. Tot mijn verrassing paste de sleepring van de claxon precies op de achterkant van het kleine stuurtje. Ik moest hem wel bijwerken en met kit vastplakken maar het werkte. De claxon van het kleinere stuurtje functioneert.
Heel voorzichtig reed ik weg voor de eerste meters. Ik verwachtte elk moment weer rare knikkergeluiden uit de motor te horen. Dat gebeurde echter niet. Behoedzaam reed ik verder. Ik stopte bij mijn favoriete tankstation voor een forse slok racing 102 benzine en besloot de proefrit te verlengen. Langzamerhand begon ik me comfortabeler te voelen om wat meer gas te geven. Ook hierop reageerde de motor goed. Ik hoorde wel lichtjes een klep, het klonk alsof deze klep net iets verkeerd afgesteld stond. Niet storend overigens. Ik probeerde uit of de auto ook boven de 4000tpm nog voldoende kracht had. Ik liet het gaspedaal in de vloerbedekking zinken en direct reageerde de motor! Bijna als vanouds. Geen rare geluiden al denk ik wel dat er een paar paarden weg zijn,
Later die middag had ik contact met Hans, hij verzorgde het pech sleepje terug naar huis, en ik vertelde hem dat de auto het weer deed. We besloten direct een ritje te gaan maken. Hij in de Alfa, ik in de Montecarlo.
Ondanks dat we maar een uurtje de tijd hadden beviel het rondje Hasselt goed. We werden overvallen door een fikse regenbui dus moest ik met het dak dicht de rit doen. Op ene klein slippertje van de Alfa na, hij stata op oude winterbanden, verliep deze rit ook vlekkeloos. Toch ben ik niet helemaal tevreden. Het wordt tijd de turbomotor in te gaan bouwen.
