Afgeleverd

De zon liet zich van haar beste kant zien, een regenkleedje was niet nodig, het bleef droog. Een rare sensatie om de hele weg een Montecarlo op je bumper te hebben. Het was het waard. De auto staat nu netjes afgeleverd bij de spuiter. Na een eerste inspectie zag hij dingen die mij nog niet opgevallen waren. Bijvoorbeeld de vouwnaad in de passagiersdeur die niet helemaal recht loopt en een stukje verf waar wat blaasjes onder zitten ten teken van beweging. Fijn dat ik de auto over kon dragen aan een vakman. Hij levert de auto precies over twee weken weer op. Ik kan bijna niet wachten! Ik zal de Volvo dan ook even wassen, die steekt anders zo af…

Lancia Montecarlo op de ambulance

Ik heb de ambulance dus meteen gereserveerd voor 25 april. Toevallig de verjaardag van mijn vader en ook die van Johan Cruijff. Het is wel vreemd om thuis in een zee van ruimte binnen te komen. Het went snel zo’n carrosserie in je garage. De komende tijd ga ik vol aan de slag met de motor, die wil ik nalopen. Ik verwacht geen rare dingen, die blokken zijn super sterk. Ik wil gewoon even de krukas nakijken en alle oliekanalen doorblazen. Oxaalzuur in het koelsysteem zetten zodat hij weer optimaal schoon wordt van binnen en alles verversen wat nodig is. De motor hoeft er maar één zomer in te zitten, ik verbouw de auto immers tot turbo. Hij schuift dan door naar het andere project.

Opgeladen

De vrije dag heb ik goed kunnen besteden. Goede vrijdag dus. Vanochtend begon ik met het wegslijpen van de lasrups in de goot van het voorscherm. Eerst leek het niet op te schieten en dacht ik er uren mee zoet te zijn. Met een licht voorover gebogen werkhouding is dat een garantie op pijn in mijn rug. Gelukkig bleek doorzetten te werken. Ik heb er zeker anderhalf uur aan gewerkt totdat het resultaat voor mij naar tevredenheid was. Er moet nog wel wat plamuur overheen om het helemaal strak te krijgen, ik volstond met een dun laagje grondverf tegen het aanroesten.

Vervolgens moesten alle carrosseriedelen geplaatst worden. Het spannendst was natuurlijk de kofferklep. Aangezien ik het voorscherm verplaatst had, was ik erg benieuwd hoe de naad er nu uit zou zien. Nou, dat viel niet tegen! Ik denk dat ik hem het beste heb gekregen, wat gezien de positie van het scherm, mogelijk was. Je ziet toch duidelijk dat de auto met de hand gebouwd is. De kanten zijn absoluut niet symmetrisch. En ja, dat hoort wel een beetje bij die Italianen. Zelfs bij PininFarina dus. Daarna de motorklep en vervolgens heb ik van beide kleppen de ontgrendelingskabels aangesloten. Wel handig om ze open te kunnen krijgen. Tenslotte de beide deuren. Deze gingen moeiteloos op hun plek en heb ik ruwweg goed gehangen. Straks komt dat helemaal goed.

Ter voorbereiding op de reis van morgen, de auto gaat helemaal naar het zuiden van het land, heb ik eerst de lichte ambulance opgehaald in Zutphen. Dat is dichtbij de loods dus kon ik direct veel overbodig spul meenemen en daar achterlaten. De garage wordt erg leeg zo. Ik heb dan meer dan genoeg ruimte om de motor de komende twee weken geheel aan te pakken. Thuis heb ik met mijn dochter de kar de garage ingereden en dat paste gelukkig. Het hield niet over maar dat is geen probleem. Vervolgens de auto erop gezet, de carrosserie nog een keer helemaal schoongemaakt en alle deuren en kleppen vastgezet met een stukje noppenfolie ertussen om beschadigingen te voorkomen. Hij staat er mooi bij!

Lancia Montecarlo op de autoambulance
Lancia Montecarlo op de autoambulance

Morgen de boel vastsjorren. Op naar de spuiter!

Op eigen benen

De auto moest rollen. Het belangrijkste punt was de installatie van de achterremmen en de handrembediening. Ik had remblokjes besteld die ik vanochtend om acht uur kon afhalen bij de automaterialenzaak. De meeste zaken zijn gesloten voor particulieren. Deze zaak is open en er mag telkens één persoon naar binnen. Vandaar dat ik er vroeg was, dan zou ik zeker de enige zijn. Gelukkig zijn de remblokjes nog vrijelijk leverbaar. Ze zijn toegepast op meer modellen zoals de Fiat 132 en de X1/9. Eenmaal thuis aangekomen zaten de remblokjes, met wat kopervet op de randjes, snel op hun plek. Vanavond plaatste ik zonder moeite de remklauwen eromheen en zaten ook de achterremmen gemonteerd.

Lancia Montecarlo Remmen achterzijde

De handremkabel was geen moeilijke klus, wel een langdurige. Van de foto’s van anderen had ik al gezien dat de rechter handremkabel met twee bevestigingen vastzit, die loopt namelijk tussen de carterpan en het subframe door, en de andere zijde slechts één rubberen bevestigingslusje had. De kabel voerde ik door de klauw en de kabel leidde ik door de daarvoor bestemde gaten in het subframe. Vervolgens sloot ik de kabel aan op de handrem die als een soort draadeind uit de tunnel kwam. Het tweede lusje aan de rechterzijde kon ik op gevoel vastzetten in de onderkant van het subframe omdat ik wist dat het bevestigingsgaatje daar ergens moest zitten. Toch handig die foto’s van anderen, anders moest ik me in allerlei bochten wringen om het te kunnen zien. Tijdens deze montage zat ik namelijk in de motorruimte op de grond te werken. Toen de handrem goed zat, werd het tijd de wielen te monteren en de auto van zijn tijdelijke verrijdbare frame te ontdoen. De auto is inmiddels een stukje zwaarder geworden dus kan ik hem niet zomaar meer optillen. Het moest nu met de krik.

Lancia Montecarlo op eigen benen

Met een krik aan de voor- en achterzijde was het eigenlijk een klusje van niks en stond de auto voor het eerst op eigen benen! Wat opvalt is dat hij nog wat hoog op de poten staat. Aan de voorzijde voelt de auto al vrij normaal. Ik kan hem gewoon in laten veren. Daar komt ook niet zoveel gewicht meer bij schat ik zo. Dat komt wel goed. Het stuur voelt ook licht aan, hij stuurt makkelijk. De achterzijde staat echter nog fier op zijn hoogste stand. Nu de motor nog niet gemonteerd is, snap ik dat hij daar gewicht mist, maar ik vind dit nog wel heel hoog op de poten, ik duw hem ook nauwelijks in als ik erop leun. Maar afwachten hoe hij reageert op het gewicht van de motor, versnellingsbak en toebehoren, maar als hij te stug is heb ik toch verkeerde veren gemonteerd en moet ik dat later herstellen. Voor nu maar even genieten van een echte auto.

Morgen heb ik een vrije dag genomen. Dan kan ik zonder druk of stress de auto afmonteren voor de spuiter. Ook wil ik de ramen afplakken met plastic omdat zaterdag regen voorspeld wordt. Daar kan de auto wel tegen, ik wil alleen niet dat het hele interieur nat wordt.

1 cm

Wat is nu één cm? Op een meter is het nauwelijks zichtbaar, als het gaat om een naad tussen de bagageklep en het voorscherm lijkt die ene cm wel een meter! Voordat de auto gespoten wordt, zal die naad weer genormaliseerd moeten worden. Ik had het lang uitgesteld, maar vanavond moest het gebeuren.

Eerst maakte ik met een staalborstel op de boormachine de goot tussen het scherm en de kofferbak schoon van verf en plamuur. Vervolgens heb ik gekeken of ik het scherm kon demonteren aan de bovenzijde. Het bleek gerepareerd en ik kon de eerste tien cm losmaken van het gootje. Daarna was het origineel en niet zonder veel stuk te maken, te verwijderen. Ik heb besloten met de flex in het gootje, in de vouw van het scherm, een naad te flexen om zo het hele scherm naar binnen te kunnen duwen. Deze naad heb ik tot ongeveer halverwege het scherm gesneden en toen kon ik het in zijn correcte vorm duwen. Met de kofferklep dicht heb ik de gewenste positie met tape gemarkeerd waarna ik het resultaat kon beoordelen.

Lancia Montecarlo voorscherm

Zoals te zien is op de foto zit ik aardig in de buurt. Zo heb ik het scherm weer vastgelast. Dat ging best maar vraagt nog wel een boel afwerking. Dat ga ik morgenavond doen. Ook moeten dan de deuren er nog in, die heb ik nog niet kunnen passen. Dan is de carrosserie klaar voor de spuiter en hoef ik alleen nog de remblokjes achter te monteren. Die liggen morgen voor me klaar bij de automaterialenzaak. Daarna de remmen achter erop en dan kan hij op zijn wielen gezet worden.

Tussengas

Net toen ik bezig was met het prepareren van een nieuwe remleiding belde de spuiter. Hij had in zijn hoofd zitten dat ik de auto dit weekend zou brengen, terwijl de afspraak op het weekend erna stond. Op zich geen probleem, voor beiden niet. Toch maar contact gezocht met de verhuurder van de “lichte” auto ambulance. Hij heeft de kar beschikbaar. Vrijdag kan ik hem komen halen. Mooi. De auto gaat dus een week eerder gespoten worden. Leuk nieuws maar wel reden om even flink tussengas te gaan geven.

Het voornaamste is dat de auto op zijn wielen moet staan en dat ik daarvoor de remmen wilde monteren. Dat scheelt namelijk weer in het opkrikken van de auto op een later moment. Nu kon ik er nog mooi bij. Om de remmen aan de voorkant af te kunnen maken waren er nog 2 remleidingen nodig en moesten de nieuwe remslangen gemonteerd worden. Naar voorbeeld van een setje gedemonteerde stalen remleidingen heb ik de nieuwe leidingen vorm gegeven. Ik hergebruikte de veer die rondom de leiding zit in de wielkast en ook plaatste ik het rubberen dopje dat de leiding beschermt bij de carrosserie doorvoer. Voor de rest moest ik het zelf verzinnen aangezien de leidingen naar de nieuw geplaatste rembekrachtiger lopen. Her en der kon ik nog wel wat bevestingspunten van remleidingen hergebruiken zodat het er enigszins origineel uitziet. De remslangen monteren was in ieder geval een feestje. Mooi spul. Ik moest wel de bevestigingsbeugel ruimer maken omdat er op de originele slangen een afgevlakt stukje zit.

Lancia Montecarlo Goodridge remslang voorzijde

Dat neem ik echter graag voor lief, de bevestiging met een moer op de remslang is veel steviger dan de originele bevestiging met een soort clipje. Nog even getest of er geen rare krachten op de remslang komen bij maximale stuuruitslag, dat was gelukkig niet zo. Met de andere zijde ook gemonteerd konden de beide voorwielen erop en is de voorkant klaar voor de spuiter. Achter moet ik nog even wachten op remblokjes. Als die binnen zijn kunnen de klauwen erop.

Vervolgens ben ik ook begonnen met het afmonteren van de bekleding van de kofferbak. Ik heb echt het idee dat ik in de afrondende fase terechtkom, al is dat schijn natuurlijk. Het begint er allemaal wel echt uit te zien.

Lancia Montecarlo kofferbak

Vanavond begin ik met het linker voorscherm. Zoals ik al schreef zit die niet helemaal goed gemonteerd. Eerst haal ik het vulmiddel weg in het gootje tussen kofferbak en scherm om daarna het scherm aan de bovenzijde los te maken. Daarna kan ik het opnieuw, mooi uitgelijnd, vastzetten.

Klauwen

De achterremmen reviseren was een klus die met kleine stapjes gezet is maar nu vrijwel zijn eindpunt bereikt heeft. Beide klauwen zitten weer in elkaar en kunnen fris de remschijven achter gaan bedienen.

Lancia Montecarlo Remklauwen achter

Het werk bestond vooral uit demonteren, schoonmaken en opnieuw monteren. De uitdaging was om het mechanisme van de handrem weer correct te monteren. Er zit een boutje door de klauw waaronder een aantal ringen gemonteerd zitten die conisch van vorm zijn. Ze zitten telkens omgedraaid tegen elkaar aan waardoor het een soort veer wordt. De hevel die deze bout via een loszittend tussenstukje bedient, moet door de gaten achterin de klauw en dat gaat alleen als de bout volledig ingedrukt is. En dat is best een grote kracht. Dan pas kan de hevel door de klauw geleid worden en dat past ook maar net. Te ingewikkeld om zo in woorden uit te leggen, maar het resultaat was dat het in elkaar zit en beide hevels soepel bewegen.

Al een tijdje zijn ook de bevestigingsbeugels in voorbereiding. Deze waren heel roestig en zagen er niet uit. Ik heb ze behandeld met oxaalzuur, daarna heb ik met de staalborstel alle residuen van de roest verwijderd waarna ze gegrond en afgelakt zijn. In verschillende stadia zag het er zo uit:

Lancia Montecarlo Remmen achterzijde

Na de verfbeurt en weer voorzien van de bevestigingsveertjes voor de klauw waren ze klaar voor montage.

Lanca Montecarlo Remmen achterzijde

Op de foto kun je de schoongemaakte veertjes voor de remblokjes nog niet zien, die monteerde ik daarna. En omdat ik toch bezig was heb ik ze meteen op de auto gezet. De nieuwe remblokjes, ja het zijn maar kleine blokjes, zijn in bestelling. Als die geleverd zijn kunnen de klauwen ook gemonteerd worden en kan ik de remmerij achter definitief maken.

Via de post kwam ook de radio oplossing binnen. Een kleine Bluetooth versterker die ik ergens onder het dashboard ga monteren. Nu nog niet, het doel is nu om de auto op zijn wielen te zetten en daarvoor is het nodig de remmerij af te hebben. Morgen maar eens de voorremmen monteren en de remleidingen maken. Ik heb eindelijk bedacht waar de leidingen moeten lopen!

De cirkel is rond

In 2006 kocht ik een Thema i.e. Turbo van de eerste generatie met KAT. Een hele mooie donkerblauwe sedan die vrijwel zonder roest te koop werd aangeboden door een student in Arnhem. Ik zag direct dat het een hele goede auto was en ben hem gaan koesteren. Na mijn Thema 8.32 SW project was deze Thema de volgende die onderhanden genomen zou worden. Vanuit alle aankopen voor de 8.32 had ik nog een heleboel mooi spul liggen. Zo beschikte ik over een prachtig tweede serie LX interieur met de gewilde Clarion radio met cd-speler in de achterbak. Het ombouw project werd succesvol uitgevoerd en met de aanschaf van gloednieuwe 14 inch originele Thema velgen was het project af. Ik had mijn mooiste Thema ooit in handen.

Lancia Thema i.e. Turbo

De auto was trouwauto bij de bruiloft van Sophie en Sander en zoals je ziet, bloedmooi. Inclusief gele mistlampen en koplampwissers. Ik weet niet meer waarom maar ik verkocht de auto. Hij ging naar Kampen. Daarna werd hij opgevangen door mijn Belgische vriend, daar waar ik ook de Montecarli kocht en hij verkocht hem door. Naar later bleek aan types die niet de waarde van deze auto inzagen. Ze hebben hem omgebouwd voor een deelname aan een garbage run. De vorige eigenaar vertelde het me met schaamte. Wat zonde. Via mijn netwerk kreeg ik een Turbo motorblok aangeboden voor mijn Montecarlo project. Een beetje doorvragen leerde me dat dit de bewuste auto moest zijn. Mijn oude Thema en nu werd de motor aan me aangeboden. Wat leuk!

Gevandaliseerde Lancia Thema i.e. Turbo

Ik trof de auto iets anders aan dan ik hem kende. Dat maakte het dragelijk. Hij was onherkenbaar. Tijdens het demonteren van de kabelboom kwam ik echter best veel werk van mezelf tegen. De aangebrachte kabelboom voor de spiegels, de aangelegde alarminstallatie, enzovoort. De huidige eigenaar heeft er nog mee gereden. Er stond inmiddels ruim 220 dkm op de teller en de motor reed nog fantastisch! Ik troost me met de gedachte dat ik op termijn rondrijd in de Montecarlo met deze turbo motor achter mijn rug. Dat maakt de cirkel weer rond!

Weinig nieuws vandaag over de Montecarlo. Ik geniet van het weer en heb wat remdelen in het oxaalzuur gelegd, Het turbo motorblok ligt nu in de loods en ik nam wat remmerij mee terug. De achterrem die ik nu voor de auto uit elkaar haalde bleek in mooie staat. Het ontluchtingsnippeltje ging makkelijk los en de klauw staat nu te weken in de WD40. Ik heb er vertrouwen in dat ik die weer even mooi kan maken als die andere klauw zodat ik het remsysteem achter definitief kan aansluiten. Daarover later meer.

Honen

De twee achterremmen die ik uit de loods had gehaald bleken niet zo goed als ik had gehoopt. De zuigers zaten muurvast in hun behuizing. Ik heb er rijkelijk WD40 op gespoten zodat het er een nachtje in kon trekken. Vanavond heb ik met het werkplaatshandboek van de Fiat 132 op de werkbank de beide remmen uit elkaar gehaald. Van eentje krijg ik de ontluchtingsnippel niet los en is het binnenwerk kapot. De andere is onder alle vervuiling erg mooi vandaan gekomen. Eigenlijk een klusje van niks om hem weer te laten shinen.

Lancia Montecarloi achterrem schoon

De meeste tijd was ik kwijt aan het zoeken van mijn hoonapparaat. Uit de Fiat 132 klustijd heb ik vaak de remmen gereviseerd. Om de binnenkant mooi glad te krijgen heb je een hoonapparaat dat je op de boormachine zet met daarop drie slijpsteentjes die verbonden zijn met een veersysteem. Zo oefenen ze evenveel druk uit op de wand en wordt deze mooi gepolijst. Op de foto was dat nog niet gebeurd want ik wist dat ik hem had maar 4x verhuizen breekt dan op. Hij bleek vlak voor mijn neus aan een spijkertje te hangen, verstopt achter de led lampjes en een grote stofbril. Dat ontdekte ik pas toen ik mijn hele garage voor de tweede keer afzocht. Maar snel vergeten. De klauw ligt er inmiddels gehoond bij. Klaar om weer in elkaar gezet te worden.

Lancia Montecarlo metertjes

Zoals ik al schreef heb ik besloten geen radio tye monteren maar voor metertjes te gaan. Geen radio is voor mij prima maar mijn potentiële bijrijders protesteerden vandaag. Ik moest op zoek naar een oplossing. Die vond ik in een Bluetooth versterker die ik gewoon uit het zicht kan plaatsen en waarmee ik muziek kan streamen zonder dat er iets zichtbaar is in het interieur. Ik wist niet dat het bestond, maar ben er blij mee! Ik moet dus nog speakers gaan inbouwen.

The heat is on

Eén van de eerste VHS videofilms die ik keek was “Beverly Hills Cop”. We huurden de videoband voor een heel weekend en volgens mij keken we hem wel drie keer. Als ik de hit “The heat is on” hoor denk ik daar direct aan terug. Een verrassing is dat het gezongen wordt door een totaal onbekende artiest, althans voor mij, wellicht is het een miskende eendagsvlieg, Glenn Frey. Voor mij was het nog steeds totaal onbekend hoe ik de verwarming in de Montecarlo moest aansluiten op de bediening, maar het lukte! Ik kan met gerust hart zeggen dat the heat on is als er straks koelwater door de buizen stroomt.

Ik vertrouwde beide slangen van de verwarmingspijpen naar de verwarmingsradiator niet. Dat bleek terecht. De ene is voorgevormd want die loopt in allerlei krappe bochten. Ik had er nog eentje op voorraad. De gemonteerde slang vertoonde diverse droogtescheurtjes. Niet iets om risico mee te nemen. Ik verving hem. De andere slang was naar mijn mening veel te slap; aangetast, niet meer in model. Daarom kocht ik een stuk nieuwe slang, nieuwe klemmen en een 90 graden bocht om alles te monteren. Het is wat priegelen maar het zit. Veel beter dan eerst.

Nu het stangetje van de kachelkraan. Ik had uitgedokterd dat deze op een hevel gemonteerd moest worden. In het onderdelenboek werd dat bevestigd. Ik zocht een boutje met daarin een gaatje geboord waar dit stangetje doorheen zou kunnen. Ik heb een aantal doosjes met boutjes en dingetjes op de kop gezet maar vond niks passend. Uiteindelijk keerde ik een doosje met bijzondere onderdelen om en daar zat een busje in met een geboord gaatje en schroefdraad om het stangetje dat door het gaatje kon te fixeren. Het moest wel het gezochte onderdeel zijn. Het past in ieder geval wonderwel en daarmee is de bediening van de kachel gereed!

Lancia Montecarlo Kachelunit gemonteerd

Ik vervolgde met het handschoenenkastje. Voor het formaat auto is het een handschoenenkast trouwens. Ik zocht passende boutjes en ringetjes en worstelde met de positie van het kastje. Hij hangt nu handvast onder het dashboard. Ik moet nog een blik werpen op het elektrisch schema om te zien welke stroomdraad ik op het lampje moet aansluiten. Ik heb keuze uit 3 namelijk…

De achterremmen heb ik tenslotte nog grotendeels uit elkaar gehaald. De zuigers zitten muurvast in hun behuizing. Die staan nu te weken in de WD 40. Als ik ze gereviseerd heb kan ik het remsysteem definitief aansluiten.

Zetels

De avond begon met het vastzetten van het tapijt op de dorpels. Dan verschuift het niet meer en ziet het er ook meteen een stuk strakker uit. Per zijde gingen er 5 parkertjes in met speciale ringetjes die zich vastgrijpen in het tapijt. Bij de voeten van de passagier plaatste ik nog een stuk voorgevormd piepschuim zodat deze zich goed schrap kan zetten straks. Dat zal nog wel eens nodig zijn vrees ik. Ook leidde ik het tapijt langs de A-stijl omhoog tot aan het dashboard. Dat zit nu ook strak in de auto. Omdat ik graag verder wilde met de achterplaat en hoedenplank moest ik eerst de stroomvoorziening van het leeslampje, dat tussen de beide stoelen geplaatst is op de middenconsole, voor elkaar maken. Dat was eigenlijk zo gepiept. Er moesten wat kabelschoentjes aan en de massakabel ontbrak. De achterplaat heeft zijflappen die aan één zijde deels losgekomen was. Dat moest ik plakken en strak trekken. Het monteren van de achterplaat zorgde voor wat gevloek. De plaat moet in model gebracht worden en zit nergens vast, tenminste, ik kan niks ontdekken waarmee hij vastgezet moet worden. Ik moest de gordels erdoorheen geleiden en de ontgrendeling van de motorklep plaatsen. Uiteindelijk zat hij er naar tevredenheid in.

Over naar de gaten die ik nog in het tapijt moest maken voor de onderste bevestiging van de gordels in de dorpels. Het was even zoeken naar de plek waar ik een gat moest maken, de boutjes gingen er moeiteloos in. Hiermee kon er een vinkje achter de gordels. Tijd om het leeslampje te plaatsen. Die was nog nooit gemonteerd geweest op deze middenconsole, de bevestigingsgaatjes moest ik nog boren. Een simpel klusje tussendoor. Nu volgden namelijk de zetels! Wat een heerlijk vooruitzicht om die te kunnen plaatsen. Ik moest nog even door dus. Na wat onhandig gefrummel kwam ik er achter dat ik de zitting het beste uit het frame kon nemen. Met de stoel in de achterste stand, ik denk niet dat de stoelen in een andere stand versteld gaan worden, kun je dan namelijk door een gat in de constructie gelijk de achterste twee boutjes van de 4 monteren. De voorste twee zijn dan ook makkelijk bereikbaar. Het resultaat is indrukwekkend:

Lancia Montecarlo stoelen gemonteerd

Natuurlijk ben ik meteen gaan proefzitten… wat een fijne cockpit wordt dit. De stoelen zitten lekker en de ruimte is net voldoende. Het houdt niet over met mijn 1,97m maar het gaat. De gordels lopen trouwens mooi soepel.

De volgende klus in het interieur is de middenconsole met de instrumenten. Ik had de keuze; of een originele radio of een extra set metertjes met Volt, olietemperatuur en vacuüm druk. Het vacuüm metertje is afwijkend. Maar aangezien ik een vacuüm pomp ga plaatsen om de rembekrachtiger van onderdruk te voorzien is het wat mij betreft een duidelijke zaak; ik heb dat metertje nodig. De auto krijgt vooralsnog geen radio. Misschien dat ik er ooit iets met bluetooth in zet, dat heeft alleen geen prioriteit. In mijn 8.32SW heb ik ook eigenlijk nooit de radio aan… Het kan zijn dat ik het interieur nu even laat voor wat het is. Ik moet de achterremmen reviseren en plaatsen waarna ik het remsysteem kan afmaken. Voor 18 april moet de auto namelijk kunnen rollen. De remmen moeten dan ook af zijn.

error

Vind je het een leuke blog? Share, like of subscribe!