Spaghetti

In de periode in mijn leven toen ik nog koolhydraten at stond spaghetti hoog op mijn menu. Lekker Italiaans, lekker makkelijk. De spaghetti in de Montecarlo is niet lekker, zeker niet eetbaar en absoluut niet makkelijk! De kabelboom van de Montecarlo is eenvoudig van opzet. Geen hoogdravende techniek, geen aansturing door computers gewoon voor elke gebruiker een draadje en af en toe, eigenlijk niet vaak genoeg, een relais. In mijn hoofd overwoog ik de kabelboom van een Lancia Thema te monteren. Die is robuuster van opbouw en kent bijvoorbeeld veel meer veiligheid door toepassing van relais. Ook zouden mijn elektrische ramen dan direct in de kabelboom zitten, net als centrale vergrendeling. Dat komt nog een keer, zeker wanneer ik overga naar de turbo versie van de Montecarlo. Nu zit de uitdaging vooral in het monteren van de kabelboom in een maagdelijke koets. Van spaghetti brei naar haute cuisine zegmaar.

Spaghetti Lancia Neta Montecarlo

Veel zoeken op internet leverde een hele vage foto op van een Montecarlo interieur met zicht op het dashboard waarbij alleen de kabelboom zichtbaar was. Fijn! Dat gaf me wat richting. Zo kon ik min of meer afleiden waar de zekeringenkast geplaatst dient te worden. Ik begon met het uitleggen van de kabelboom op de grond om te zien waar de diverse takken ongeveer naar toe zouden moeten gaan. Toen ik eenmaal wist welke tak naar de voorkant moest kon ik deze kant alvast door de carrosserie naar voren leggen. Hierop volgde de montage van de zekeringenkast. Deze bleek perfect te passen, je schuift hem in een sleufje en aan de voorkant kan hij dan vast met een boutje en een moertje. De grove positie van de kabelboom takken is me nu duidelijk. Onduidelijk is nog hoe de kabelboom verbonden is met de accu. Ik zie geen grote + draad naar de zekeringenkast lopen. Toch maar eens het schema bestuderen. Mocht je me kunnen helpen aan detail foto’s van hoe de kabelboom eigenlijk gemonteerd moet zitten, dan graag een mail naar info@lanciamontecarlo.nl.

Technisch up to date!

Vandaag geen grootse update voor het project, slechts een handige update voor alle klussers onder ons die aan een Montecarlo willen werken! Zorgelijk voor de voortgang van het project is dat ik niet beschik over gedetailleerd informatie over hoe een Montecarlo in elkaar zit. Ik heb er ook nog nooit eentje uit elkaar gehaald dus ik heb geen idee. Nou ja, wel een beetje natuurlijk want ik heb wel al eens een Thema SW vanaf een kale koets opgebouwd. De Montecarlo zit alleen wel heel anders in elkaar. Eerst kocht ik een schaalmodel van 1:18 die me enthousiast maakt over het eindresultaat. Een mooi model gebouwd door Laudoracing in een beperkte oplage.

Modelletje Lancia Montecarlo

Via de website www.lanciabetamontecarlo.nl kreeg ik contact met Arnoud Coenen. Hij leverde me alle technische informatie van de Montecarlo op 1 cd! Nu beschik ik over alle technische informatie waaronder het werkplaatshandboek. Dit issue is dus opgelost. Ik kan nu digitaal gaan neuzen in alle informatie om het plan te bedenken om de auto in elkaar te zetten! Bedankt Arnoud!

Grote schoonmaak

Het resultaat: twee emmers met gitzwart water, een afgeschreven spons en een best wel schone Montecarlo! Schoonmaken is niet het leukste werk. Deze keer schepte ik er genoegen uit. Met elk stukje auto dat weer fris rood kleurde werd mij duidelijk dat de auto geen nare verrassingen heeft. Hoogstens wat roest bij de accubak en vliegroest bij een bodemplaat. Fertan zal dit verhelpen. In de motorruimte een kale plek op een chassis balk en in het gootje van het spider dak een amateuristisch weggewerkte plek. Dat is het wel zo’n beetje! De bodem heb ik nu niet gedaan, daarvoor zet ik hem waarschijnlijk op zijn zijkant om er goed bij te kunnen. Goed nieuws is ook dat de kofferbak (dus het vooronder) en het interieur geen verf nodig hebben! Deze kan ik laten zoals ze zijn. De motorruimte moet wat bijgewerkt worden, maar niks problematisch en zeker niet in het zicht.

Schoonmaak Lancia Montecarlo

Het plan de campagne wijzigt dus iets. Ik kan vrij snel gaan beginnen met het opbouwen van de auto. Als ik de motorruimte netjes heb kan ik beginnen met de onderkant en de wielkasten. Als ik deze goedgekeurd heb begint de opbouw. Het spuiten van de buitenkant laat ik doen als de auto al goeddeels in elkaar zit. Bij voorkeur kan hij dan al rijden. Het is dus ineens best wel overzichtelijk geworden. Ik moet vaart maken met het wegbrengen van te poedercoaten onderdelen zodat ik daar geen tijd aan verlies!

Resultaat schoonmaak Lancia Montecarlo
Resultaat schoonmaak Lancia Montecarlo
Resultaat schoonmaak Lancia Montecarlo

De grote dag

Vandaag, 8 februari 2020, was de grote dag. Een dag waar ik al enige tijd erg naar uitgekeken had. Ik kan zelfs stellen dat ik een zekere mate van opwinding maar ook zenuwen voelde. Vandaag zou ik dan eindelijk de beide carrosserieën ophalen. Sterker nog, ik zou ze voor het eerst in volle glorie en in het daglicht kunnen bekijken.

Vrijdag leek het nog een pittige uitdaging te worden. Een kameraad had me toegezegd te helpen door een oprijwagen met ambulance ter beschikking te stellen. Helaas bleek de oprijwagen door omstandigheden niet beschikbaar en lukte het me niet een vrij exemplaar te vinden. Snel schakelen dus. Mijn kameraad regelde een wat ruimere ambulance, er moest naast een carrosserie van 3,8 meter ook een Thema V6 blok op subframe vervoerd worden en ik reed in allerijl naar Zutphen om daar de ambulance op te halen die ik legaal mag trekken. Deze bleek namelijk beschikbaar. Fijn! Het kon doorgaan.

Zaterdag reed ik in alle vroegte naar het vertrekpunt in Beesd. Met een lichte kater van een avond flink dineren en drinken lukte het om op tijd te zijn. Vanaf Beesd is “net boven Antwerpen” niet zover meer. Tegen tienen stonden we bij mijn Belgische vriend. Ondanks dat hij last had van zijn rug stonden de beide auto’s al opgelijnd in de kelder om naar boven te gaan. Met een grootse hydraulische lift zagen ze één voor één het daglicht na een periode van 12 jaar stalling. Wat een geweldig mooi en indrukwekkend gezicht om de lijnen van de Montecarlo uit de krochten van een Lancia verzameling naar boven te zien komen.

Lancia Montecarlo herrijst

Wat een prachtige koets! De rode carrosserie verraste me door zijn enorm goede staat. Wat een geweldige verrassing! Daar hoef ik niks aan te lassen. Die kan zo naar de spuiter.

De rode, haast perfecte Lancia Montecarlo

De witte was een wat ander verhaal. Deels onaf; het dak ontbreekt en het linker achter scherm zat er alleen los op. Maar hier is al erg veel werk aan gedaan. Nieuwe bodemplaten en veel gerestaureerde plaatdelen, veel laswerk en grotendeels een roestvrije koets! Hier moet de lastoorts nog wel wat wonderen verrichten voordat hij even mooi als de rode is. Toch is het een erg mooie basis.

Die twee Lancia Montecarlo's

De witte brachten we rechtstreeks naar de loods. Daar blijft deze voorlopig staan totdat ik de rode af heb. Wellicht ga ik daar alvast wat laswerk doen. Ik moet dat tenslotte allemaal nog leren. Vooral het pasklaar maken van het dak lijkt mij nog een uitdaging. Ook is het linker voorscherm met heel veel pijn en moeite gerestaureerd door er vanaf de A-stijl een nieuw stuk in te lassen. Ik heb echter de beschikking over een zeer goed, compleet scherm. Ik denk dat ik die erop ga zetten. Dat is toch mooier. De rode reed ik door naar Zwolle. Daar staat hij nu, op een houten frame met zwenkwielen. Het gewicht valt erg mee. De koets is met zijn tweeën goed te hanteren. Ik til eenvoudig in mijn eentje de voor of achterkant op. Hij is wel te zwaar om echt met twee mensen te tillen maar een paar hondjes maken het erg eenvoudig manoeuvreren. Morgen de lagen stof eraf halen en kijken wat ik nu eigenlijk heb.

Opruimen

Het opruimen van de onderdelen is klaar! Ik heb alles nu overzichtelijk in de garage staan en heb bijna alle onderdelen in mijn handen gehad. Met de verkoper heb ik nog het een en ander kunnen achterhalen dat er wellicht nu nog niet bij zat, maar de grootste verdienste is dat ik een groot deel van de onderdelen naar mijn loods heb kunnen brengen. Hierdoor heb ik thuis ruimte om de body in de garage te zetten. Deze body’s halen we op 8 februari op. Een dag om naar toe te leven.

Met de aanwas van de onderdelen in de loods bleek het noodzakelijk hier ruimte te maken. Er stonden nog twee carrosserieën die ik al grotendeels gesloopt had. Een K 3.0 SW met schade en een Alfa 166 3.0V6 met 6-bak. De laatste kocht ik alleen voor de 6-bak, die is bestemd voor een upgrade van de Thema 8.32 SW. Daarover op een andere plek meer. Beide auto’s waren gestript en al hetgeen verkoopbaar was is ook verkocht. Hierdoor leverde de Alfa meer op dan hij gekost heeft, een mooi uitgangspunt. Ze stonden nu echter in de weg en moesten het veld ruimen.

Lancia Kappa 3.0 SW - FIN - lanciamontecarlo.nl
Lancia Kappa 3.0 SW – FIN
Alfa 166 3.0 - FIN - lanciamontecarlo.nl
Alfa 166 3.0 – FIN

Op een vrije dag huurde ik een auto ambulance. Helaas heb ik geen B+E rijbewijs en ben ik afhankelijk van een verhuurder die een passende aanhanger heeft. Gelukkig vond ik er eentje dichtbij de loods die een ambulance heeft met een totaal gewicht van 1400 kg. Samen met de 2100 kg van mijn Volvo levert dat een legale combinatie op. Fijn!

Volgende uitdaging was het plaatsen van beide auto’s op de aanhanger. Dat is lastig zonder wielen. Ze stonden wel op verrijdbare bokken maar daarop kun je het natuurlijk niet vervoeren. De boer kwam polshoogte nemen en bood aan te helpen. Met de voorlader op de trekker kun hij de auto’s zo met een spanband om het dak en door de deuren, optillen. Ideaal! Het was lastig het evenwicht te vinden op de fragiele ambulance maar na enige oefening lukte dat. De Alfa vertrok zo als eerste naar de sloop, de K volgde. Binnen een paar uur had ik een zee van ruimte in de loods!

De eerste stapjes

In de voorraad onderdelen zitten 20 lichtmetalen velgen van de Montecarlo. Allemaal 13 inch. Hiervan ga ik er slechts 4 gebruiken, die gaan op de originele zilvergrijze straks. Om mijn rode Montecarlo op te bouwen is het prettig als deze zo snel mogelijk rollend is. Hiervoor heb ik bedacht om zo snel mogelijk de body te spuiten in de kofferbak, in het interieur en in de motorruimte. De onderkant en wielkasten neem ik dan ook direct mee. Afhankelijk van wat ik aantref in de auto ga ik dat zelf doen of besteed ik het uit. Ik heb een compressor en een aantal verfspuiten en die ruimtes zitten toch uit het zicht. De kofferbak en het interieur worden zelfs helemaal ingepakt met stoffering. De wielkasten spuit ik op kleur met een speciale bodyschutz. De onderkant zal ik gewoon zwart spuiten met hetzelfde goedje. Een soort rubberachtige verf die tegen een stootje kan. Als de auto zover gespoten is kan hij straks professioneel aan de buitenzijde ook gespoten worden. Dat komt echter later.

De body komt zonder iets erop. Ik heb een frame met vier zwenkwielen waar hij mooi op kan staan. Dat is echter een tijdelijke oplossing. Ik wil zo snel mogelijk de wielophanging erop hebben. Dan kan ik hem rollen en verrijden en neemt het project direct vorm aan. Van de 20 beschikbare wielen waren er 4 met goede banden. Tot mijn verrassing zijn het 205 mm brede banden. Serieus breed op een 13 inch velg… Ik heb de DOT code nog niet kunnen vinden, maar voor het project zijn ze prima geschikt! Ik heb de banden van lucht voorzien en ze bleven op druk. Tijd om ze schoon te maken. Bijna alle delen die ik heb liggen komen met een forse voorraad stof…

Wielen Lancia Beta Montecarlo
Wielen Lancia Beta Montecarlo

Van de voorraad wielen heb ik er 4 afgekeurd, daar zitten kromme randen op. Een stapel van 4 ziet er erg strak uit. Die laat ik alvast poedercoaten, dan kunnen ze eerst met verse banden op de rode. Deze zal ik daarna voorzien van 15 inch wielen en dan kunnen de gerestaureerde exemplaren door naar de zilveren.

Ook heb ik me kwaad gemaakt op het zwarte dashboard. Een fragiel geheel, hij is een beetje doorgebroken waar de tellers moeten komen. Tijd om weer wat secondenlijm te gaan kopen. Na een schoonmaak en poetsbeurt zag het dashboard er weer als nieuw uit. Deftig dat zwart!

Dashboard Oud & Nieuw
Dashboard Oud & Nieuw

Verfijning van de plannen

De enorme hoeveelheid onderdelen in mijn garage liet geen enkele ruimte voor een carrosserie. Ik moest de voorraad gaan verdelen over mijn garage en de loods die ik huur bij een boer. Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar best een beetje tegenop zag. Wat een klus. Elk onderdeel zou door mijn handen moeten gaan, opnieuw ingepakt moeten worden in genummerde dozen waarna ik hiervan een overzicht moest maken in een digitale lijst. Ook het maken van foto’s leek mij wel handig. Omdat de ophaaldag van de carrosserieën dichterbij kwam ben ik toch maar gestart met rangschikken.

Redelijke orde in de chais
Redelijke orde in de chais

Voordeel was wel dat ik nu kon zien wat ik eigenlijk gekocht had. Vooral de interieur keuze was mij nog geheel onduidelijk! Inmiddels wist ik wel dat ik de rode voor mezelf ging bouwen en dat ik deze ook rood laat. Een mooie contrasterende kleur voor de zwarte, kunststof accenten. Tot mijn verrassing vond ik een heel mooi, compleet en nagenoeg intact zwartlederen interieur in de voorraad. Een mooie opsteker! Dat was alvast geregeld. Nu de witte Scorpio. Deze bouw ik niet voor mezelf maar voor een nieuwe eigenaar. Ik wil hem wit laten want die kleur bevalt me eigenlijk wel. Wellicht overweeg ik nog zilver, dat is ook erg fraai. De zilveren en rode Montecarlo’s sieren de folder van destijds. Nu ik er zo over denk, zilver wordt het! Maar nu het interieur. Eerst trof ik heel veel onderdelen van een blauw vinyl interieur aan. Dit is natuurlijk een mooie combinatie met zilver. Helaas vond ik in één van de laatste dozen de zittingen van dit interieur; blauwe stof. Dat ligt mij niet zo. Onderweg naar deze laatste doos bleek ik echter wel een overcompleet roodlederen interieur te hebben! Ik mis alleen een rood tapijt, maar dat is wellicht oplosbaar. Beide projecten zijn dus uitgedacht.

Dozen vol
Dozen vol Montecarlo onderdelen

Dan de techniek. Ik heb heel wat erg goed uitziende ophangingsdelen gevonden die eigenlijk zo gemonteerd kunnen worden. Het plan is nu om de rode eerst met al deze originele en deels al opgeknapte onderdelen in elkaar te zetten. Hierbij gebruik ik de 2-liter motor die erbij zat en de hierbij passende versnellingsbak. Ook monteer ik gewoon de 13 inch wielen en de kleine remmen die rechtstreeks van een Fiat 132 af lijken te komen. Het enige dat ik wel verander is dat ik de brandstoftank alvast naar de bagageruimte verhuis vanwege de betere gewichtsverdeling later. Ik kan dan ook alvast het gat van de benzine vuldop dichtlassen. Dat enorme gat in het spatbord vind ik zelf niet zo geslaagd. Met de auto in deze originele opbouw laat ik hem keuren bij de RDW en voor de APK. Vervolgens ga ik ermee rijden en er hopelijk erg van genieten!

Als ik toe ben aan de opbouw van de andere Montecarlo zal ik langzamerhand onderdelen van de rode gaan overzetten naar de zilvergrijze. Op de rode zet ik dan door mezelf gekozen onderdelen. Bijvoorbeeld een geheel opnieuw gespoten wielophanging met zoveel mogelijk Powerflex bussen. Ook wil ik dan Thema Turbo 16V remmen monteren aan de voorzijde. Wellicht ook een upgrade aan de wielophanging… ik moet mezelf nog aardig daarop inlezen. Maar om het af te maken, een Thema Turbo 16V motor en bak van een tweede serie LX (201pk). De zilvergrijze wordt dan helemaal origineel en krijgt onderdelen waarvan ik zeker weet dat ze goed zijn!

De aankoop

Als onderdeel van haar opvoeding neem ik mijn dochter af en toe mee naar een Europese stad om haar te leren te genieten van buitenlandse steden. In november 2019 stond een bezoek aan gent op het programma. Een goede reden om de door mij geleende distributiedeksel van de 8.32 SW terug te brengen naar de eigenaar, die woont namelijk vlakbij Antwerpen.

Na een erg geslaagd weekend in Gent reden we op de terugweg langs deze Belgische vriend. We raakten in gesprek over auto’s… hoe kan het ook anders. Deze vriend heeft speciaal een kelder gebouwd om al zijn projecten in kwijt te kunnen. Nu is hij gefocust op een Lancia Lambda in een speciale variant. Hij had van mij gelezen dat ik op zoek was naar een Lancia Montecarlo. Tot mijn verrassing bleek hij er twee (!) in de kelder te hebben. Beiden in de door mij gewenste spider uitvoering! Totaal gestript stonden er twee body’s in het rek. Een witte Scorpio afkomstig uit Amerika waar nog wat carrosserie werk aan zit en een rode Beta Montecarlo van de eerste serie die al vrijwel klaarstaat om gespoten te worden. In de kelder stonden her en der verspreid de onderdelen van 5 gesloopte Montecarlo’s. Voordat hij er erg in had bood hij me de dit grootse project aan. De enige voorwaarde was dat ik echt alles mee moest nemen. Hij zou er niet meer aan toekomen en had de ruimte nodig. Ook zou het de verhoudingen thuis verbeteren als er minder voorraad aangehouden zou worden. Hij drukte me op het hart dat ik er erg goed over na moest denken omdat het een erg groot project is. Ik had in mijn hoofd al een beslissing genomen. Dit was mijn kans om op korte termijn te gaan genieten van een auto met middenmotor zonder dat ik daarvoor mijn 8.32SW hoefde te verkopen! Na een uitvoerige rondleiding door de kelder waarbij elk onderdeel aangewezen werd dat bij het project hoorde, reden we opgetogen naar huis.

Daags na de trip zocht ik al contact met België. “Ik doe het!” riep ik enthousiast in de mail. Na nog een aantal waarschuwingen maakten we een afspraak. Ik zou eerst alle onderdelen komen halen (“dat zijn er wel heel erg veel he”), en daarna de beide body’s. In mijn hoofd reden de auto’s al. Ik had mijn plannen gemaakt. De rode Montecarlo zou ik als eerste aanpakken. Deze wordt voor mezelf en maak ik ook naar mijn smaak. Eerst in originele staat naar de RDW en daarna voorzie ik hem van upgrades aan de remmen en ook aan het motorvermogen. Als ik voldoende vlieguren heb gemaakt begin ik met de witte. Deze restaureer ik in supermooie staat als Montecarlo en probeer ik dan te verkopen. Een mooie injectie voor mijn ambitie een grote zeilboot te kopen voor een wereldreis. Daar gaat deze blog alleen niet over, ik beperk me tot het project Montecarli.

Onderdelen Lancia Beta Montecarlo
Onderdelen Lancia Beta Montecarlo

Nadat ik bij de lokale Bo-Rent een kleine vrachtwagen van 23m³ had gehuurd ben ik in België alle onderdelen gaan halen. Na een paar uur inladen bleek alles te passen en toog ik naar Zwolle. Ondanks dat ik geen kleine garage heb stond deze in no time vol met Montecarlo onderdelen. Waar ben ik aan begonnen?

Project Lancia Beta Montecarli

Het was in 2017. Mijn “Italy here we come” vriend Peter belde me op om te vragen of ik zin had in een tripje naar de Elzas. Daar woont Jos, een ander volwaardig IHWC-lid. De voorwaarde was wel dat de trip in de Ferrari 308 gedaan moest worden aangezien Jos alle lekkere wegen in de Elzas als zijn broekzak kent en wij deze maar al te graag met gepast vervoer wilden verkennen. Peter waarschuwde me van tevoren. De 308 is niet erg comfortabel, zeker niet op de snelweg en het was ook maar de vraag of ik er met mijn 1,96 wel in zou passen. Het is gelukkig een spider, dus dat probleem leek mij eenvoudig oplosbaar. In een drukke vrijdagmiddag spits vertrokken we naar zuidelijkere oorden. De 308 hield zich prima. Enigszins scheef zittend kon ik net mijn benen kwijt in de krappe ruimte van het passagierscompartiment. Het geluid van de V8 maakt echter veel goed. Dit komt vanuit de motorruimte via je nekharen direct bij je trommelvliezen. Heerlijk! Achter het stuur blijkt de 308 precies te passen. Je moet even wennen aan de zitpositie, maar als je eenmaal de pedalen weet te vinden merk je niet meer dat deze niet recht voor je staan. De auto reed verrassend goed en soepel. Dat zal ook komen doordat Peter hem uitstekend onderhoudt en vertroetelt.

Interieur Lancia Beta Montecarlo
Interieur Lancia Beta Montecarlo

Terwijl het landschap heuvelachtiger werd verlieten we de snelwegen. Het laatste stuk van de trip reden we provinciaal. Nu kon ik eindelijk de auto een beetje uittesten. Wellicht zelfs de sporen geven. Dit ging niet lekker. De auto reageert knorrig op nette bediening van de koppeling en het gaspedaal. Hij pakt niet lekker op als je netjes probeert te rijden. Peter opperde om dat te verhelpen door hem op zijn donder te geven! Dat liet ik me geen twee keer zeggen; de auto kwam tot leven! Hij wil niet netjes behandeld worden. Hij leeft op als je hem op zijn staart trapt en wat agressiever gaat schakelen. Een mooie ontdekkingstocht, de 308 ging me steeds beter bevallen. Zeker de balans in de auto. Je kunt bijna alles maken. En het gevoel in het onbekrachtigde stuur is fenomenaal. Je voelt elk randje in het asfalt waardoor je hem uiterst precies door de bochten kunt sturen.

Interieur Lancia Beta Montecarlo
Interieur Lancia Beta Montecarlo

In de Elzas zelf reed Peter de 308 naar ongekende hoogtes. Ik heb nog nooit zo genoten van de bijrijdersstoel. Jos moest in zijn Fiat Dino alle zeilen bijzetten om ons bij te houden. En wij zaten met zijn tweeën in de auto waar hij er alleen in zat! In elk dorpje waar we noodgedwongen de snelheid aanpasten ontlaadden we ons enthousiasme door hier juichend doorheen te gaan. Zo kwamen we even op adem en kon de adrenaline weer tijdelijk naar normale proporties geschreeuwd worden. Ik ben wel wat gewend als het op autorijden aankomt. Ik weet mijn Lancia Thema 8.32 SW met heel veel genoegen door de bergen te sturen. Een voorwiel aangedreven V8 geeft alleen wel een heel ander rijgevoel. Deze Ferrari 308 met dwars geplaatste middenmoter is uit een buitencategorie. Totaal in balans.

Achter aanzicht
Achter aanzicht

Je begrijpt dat ik na deze trip niets liever wilde dan ook een auto met middenmoter bezitten. Dat is met een beperkt budget echter een hele opgave. Na lang zoeken kwam ik uiteindelijk op een haalbare wens uit; een Lancia Beta Montecarlo! Een heel mooi project van Lancia om de Fiat X1/9 tot een volwaardig concept uit te werken. En ook de enige auto die ik mooi vind en precies in mijn autoverleden past. Ontworpen bij Pininfarina door Paolo Martin. De geestelijk vader achter het ontwerp van de Fiat 130 Coupé; een oude liefde van me.

Pas in 2019 stuitte ik op mijn project waarover deze blog zal gaan. Bij een vriend in België kreeg ik de kans om een soort lego project te kopen. De onderdelen van 5 gesloopte Montecarli samen met twee redelijk complete body’s. Eentje een witte Scorpio uit Amerika de ander een rood exemplaar. Beiden spiders. Beiden een uitdaging. Zonder aarzelen heb ik het aanbod aangenomen en ben ik het project gestart dat uiteindelijk moet leiden tot twee Montecarlo’s. De rode voor mezelf en naar mijn smaak, de witte geheel origineel en bestemd voor de verkoop.

error

Vind je het een leuke blog? Share, like of subscribe!