Historie model

De Lancia Montecarlo is een tweezitter met een middenmotor die zijn leven begon met een opdracht aan Pininfarina. De opdracht luidde: maak een betaalbare, sportieve tweezitter voor een jong publiek. De eerste tekeningen werden in 1969 gemaakt met de Fiat 128 in gedachten en het project heette “Sport Giovani”. Paolo Martin maakte de tekeningen en leverde een schaalmodel in 1:10.

Hierna veranderde de FIAT directie in 1970 het plan en heette de auto “Project X1/8”. De plaats van de motor verschoof naar achteren en de motor werd dwars geplaatst. Dit had geen invloed op het ontwerp omdat de binnenruimte gelijk bleef. Paolo Martin tekende namelijk alleen de koets, niet het chassis. De auto werd in eerste instantie gebouwd met een naar 3.4 liter opgeboorde V6 van Lampredi die bekend was van de Fiat 130.

Het project werd in 1974 omgedoopt in “Project X1/20”. Het eerste prototype was de Fiat Abarth SE 030 die in 1974 meedeed aan races. Er hebben twee exemplaren bestaan. Een volbloed racer met een 3.4 liter V6 met 285 pk. Deze configuratie is helaas nooit in productie genomen. De wereldwijde oliecrisis in 1973 stak daar een stokje voor. De auto’s waren overigens erg succesvolle racers.

Terwijl de fabriek net dicht was troffen Gianni Agnelli, Renzo Carli (directeur van het Centro Stile Pininfarina) en Sergio Pininfarina elkaar met het prototype op de stoep voor de deur van de fabriek. Ze overlegden wat er moest gebeuren met dit ontwerp. Blijkbaar liep Agnelli naar binnen en pakte daar een grille van Lancia die hij op maat maakte en voorop de auto plaatste. Hij vervolgde met de woorden dat de auto prima verder door het leven zou kunnen als een Lancia.

Hierna werd de auto overgedragen aan Lancia, waar de auto onderdeel zou gaan uitmaken van de Beta-reeks. Lancia wilde een premium alternatief voor de Fiat X1/9. Met de Beta deelde de Montecarlo echter weinig. Het bleef beperkt tot de 2.0 viercilinder ‘Lampredi’ motor en de technische basis van de Beta coupé, spider en HPE. De fabricage werd volledig aan Pininfarina uitbesteed. .

In 1975 werd in Genève de Lancia Beta Montecarlo gepresenteerd, vernoemd naar de beroemde rally die het merk het jaar daarvoor met de Stratos had gewonnen. Hij was te krijgen als coupé, of als spider met oprolbaar targadakje. De spider kwam met aangepaste bumpers, vering en klapkoplampen ook in Amerika op de markt onder de naam Scorpion, aangezien Chevrolet al een Monte Carlo had rondrijden. Vanwege de Amerikaanse emissie-eisen had de Scorpion een 1,8-liter motor met slechts 81 pk – de Montecarlo met 2.0 liter had er 120.

De kleine Lancia kreeg al snel kritiek te verwerken vanwege de remmen, die slecht in balans waren waardoor de voorwielen gemakkelijk blokkeerden. In 1978 besloot Lancia daarom de auto uit productie te nemen om de problemen te verhelpen. De Scorpion werd toen al niet meer geleverd vanwege tegenvallende verkopen.

In 1980 kwam de Montecarlo terug als tweede serie met herziene remmen, een paar cosmetische wijzigingen en elektronische ontsteking, wat hem aanzienlijk sneller maakte. Uiterlijk is de tweede serie herkenbaar aan de achterstijlen met een ruit erin. Hierdoor werd het zicht vanuit de auto sterk verbeterd. Met de tweede serie wijzigde ook de naam. Werd de auto eerst nog voluit “Lancia Beta Montecarlo” genoemd, vanaf 1980 was het de “Lancia Montecarlo”.

De auto werd ook voor de racerij gebruikt, waar hij voorzien van een turbo in het constructeurskampioenschap Group 5 onveilig maakte. Ook de succesvolle Lancia 037 Rally (Group B) was gebaseerd op de Montecarlo. hierbij was overigens de monocoque het enige overeenkomstige. Deze bleef racen tot 1986, maar het doek voor de productie-auto viel in 1981.

In totaal zijn er 7.798 Montecarlo’s gebouwd waarvan 1.801 Scorpions.

De officiële naam van de auto is “137 AS Beta Montecarlo”. De motoren kregen het typenummer 134 AS.000 (2.000 cc).

Afmetingen: