Een steuntje

Als je deze blog trouw volgt kun je je wellicht nog herinneren dat een steuntje waarop het luchtfilterhuis rust, afbrak tijdens de plaatsing van de motor met bak. Nu ik het inlaattraject van de motor herstelde, moest dit steuntje weer terug. Dat werd lastiger dan verwacht.

Vanmiddag had ik vrij genomen omdat ik mijn Thema Turbo16V aan zijn nieuwe eigenaar over ging dragen. Hiervoor moest ik naar de loods en dat combineert niet met werken. Heel prettig dat dit project nu uit mijn hoofd gedeletet kon worden. De tweede Montecarlo komt daarvoor in de plaats. Op de terugweg kocht ik bij de automaterialenzaak een slang met een binnendiameter van 22mm voor de carterontluchting naar de inlaat. Natuurlijk met passende klemmen. Ook kocht ik een voorraadje nippel dopjes en een doorzichtige slang om later de remmen goed te kunnen ontluchten. Zonder doorzichtige slang is dat niet te doen, je ziet dan niet de luchtbellen stromen. Vanwege de warmte wachtte ik tot vanavond om aan de auto te werken. De rit naar de loods had ik gebruikt om weer een hele sliert overbodige onderdelen mee te nemen. De klusplek is daardoor weer ruim. Klaar om de auto voor het eerst naar buiten te rijden. Maar eerst dat steuntje.

Ik had alles voorbereid, het staal wederzijds blank gemaakt, twee gaten geboord in het steuntje om opvul lassen te zetten en het lasapparaat geïnstalleerd. Bij de eerste poging bleef het steuntje niet zitten. De las pakte niet in beide metalen. Alleen op het steuntje kwamen de rupsen terecht. Opnieuw dus. En nu sloeg ik eerst de carrosserie balk plat omdat die een beetje bol stond, en deed ik hetzelfde met het steuntje. De metalen bleven domweg te ver van elkaar. Poging twee ging perfect. Met een kwastje frummelde ik wat grondverf over het blanke metaal en vervolgens monteerde ik het luchtfilterhuis op een passend rubberen ringetje in het nieuw opgelaste steuntje. Ik schat dat ik hier al een uur mee bezig was. De slang van de carter ontluchting zou ik dan wel even snel kunnen doen. Helaas werkte dit ook anders. Ik kon er niet goed bij waardoor ik van onder de auto de slang op de ontluchtingspijp achterop het blok moest frummelen. Toen deze ook zat was de motorruimte bijna klaar! Er ontbreken nog twee boutjes in het deksel van de inlaat op de carburateur, daarin zitten speciale boutjes die ik nog niet aangetroffen heb in de voorraad.

Lancia Montecarlo Motorruimte

Ik durf het vinkje gereed al met potlood te zetten. De overgebleven stroomkabels worden nagenoeg allemaal niet in gebruik genomen. Het zijn aansluitingen van het milieusysteem dat op de Scorpion zat. Dat komt niet op mijn auto. Ik moet nog wel de aansluiting op de sensor van de achteruitrijverlichting herstellen, deze is afgebroken en moet ik opsolderen. En het lichtje van de motorruimte doet het nog niet. De aan-uit schakelaar mist zijn steuntje. En die trof ik niet aan in de voorraad en ga ik ook niet herstellen. Ik zet er wel een aan/uit knopje in, dat werkt ook handiger.

Nippels

De klus die me al een tijdje door het hoofd spookt is het ontluchten van het remsysteem. Sinds ik bij dezelfde actie bij het koppelingspedaal op bijna elke verbinding lekkage kreeg, werd het in mijn hoofd een klus waartegen ik steeds meer op ging zien. Vers gebruind van de Hollandse vakantie zon begon ik er toch maar aan.

Het eerste dat aandacht vroeg was de plaatsing van het vloeistofreservoir van de hoofdremcilinder. Ik heb een gescheiden remsysteem geplaatst waarbij er daarom ook twee kamers in dit vaatje zitten die elk met een slangetje naar deze remcilinder gaan. Dit slangetje moet iets oplopen naar het reservoir anders kan er lucht in blijven. Remvloeistof en lucht gaan niet samen als je moet remmen. Ik maakte een beugel van 3mm dik staal en ruimde er 2 grotere gaten in waardoor de pootjes van het reservoir konden zakken. Dit moest zo goed passen dat het reservoir al een beetje gefixeerd zou worden. Het positioneren van het reservoir vroeg extra aandacht omdat er nog maar weinig ruimte overblijft onder de kofferklep. Uiteindelijk vond ik de ideale positie en kon ik het uit de Fiat 132 afkomstige reservoir plaatsen in de bagageruimte. Ik vulde het reservoir af met vloeistof en liet dit een nachtje staan.

Vandaag ging ik na het werk verder met de klus. De vloeistof zat nog in het reservoir dus dat duidde erop dat ik daar alvast geen lekkage had. Ik maakte mijn remontluchter klaar voor gebruik. Ik heb een systeem dat werkt op druk, luchtdruk welteverstaan. Luchtdruk uit bijvoorbeeld een autoband. Deze zet je op 1,4 bar en daarna sluit je het apparaat aan.

Lancia Montecarlo Remmen ontluchten

Eerst sloot ik alle slangen aan op het reservoir; ik maakte dit systeem passend op mijn Fiat 132 en gebruikte hem daarna op de Fiat 130 en op diverse Thema’s. Als het werkt is het een fijn systeem om in je eentje de remmen te kunnen ontluchten of de vloeistof te vervangen. Nadat de slangen aangesloten waren en het reservoir afgevuld was met DOT4 kon ik de band op de zwarte slang aansluiten. Meteen kwam het systeem op druk en ging in een noodvaart de voorraad vloeistof erdoorheen terwijl ik bij de voorwielen gorgelende geluiden hoorde. Ai. Wat nu weer? Ik vergeet trouwens bijna te vertellen dat ik de auto vervaarlijk aan het balanceren was. Ik had hem opgekrikt achter en beide wielen verwijderd waarna ik ook de voorkant op het krikpunt omhoog haalde. Hij bleef in evenwicht maar ik heb een kleine potkrik aan de bestuurderszijde onder de dorpel geplaatst en een balkje hout aan de passagierszijde onder de naaf. De auto stond zo zonder wielen en zo kon ik er perfect omheen om alle remmen te gaan ontluchten.

Lancia Montecarlo Remmen ontluchten zonder wielen

Goed, terug naar het gorgelen. Snel haalde ik de druk eraf en zag ik dat linksvoor een plasje remvloeistof ontstond. rechtsvoor ook trouwens. De oorzaak bleek eenvoudig, de nippels was ik vergeten aan te draaien! Deze ontluchtingsnippels stonden gewoon open. Ik draaide ze dicht en zette nog een keer druk op het systeem. Toen bleef het stil. Ik vermoedde dat de voorremmen voorlopig wel genoeg ontlucht waren en liep naar achteren om daar de nippels los te draaien. Deze keer zonder knoeiboel door er een slangetje op te zetten dat in een flesje uitmondde. Er kwam een mooi straaltje remvloeistof uit beide nippels. Tijd om ook deze nippels weer vast te zetten en de wielen terug te plaatsen. Zoals je ziet zijn dat inmiddels de nieuwe wielen. Deze maakte ik passend met een set spoorverbreders van Eibach. De wielen zijn 16 inch en steken voor even ver uit als voorheen terwijl ik ze achter 5mm breder heb gemaakt. Ooit zal ik nog wel eens een setje 9J velgen achterop zetten, daar is ruimte zat voor, dat is iets voor als ik de turbo geplaatst heb. Toekomstmuziek.

Nu de auto weer op zijn wielen stond begon ik aan het tweede project, het schoonmaken en plaatsen van de aanzuigbuis op de carburateur en het plaatsen van het luchtfilter. Ik wilde de auto ook wel eens horen zoals hij straks gaat klinken. Bovendien wilde ik nu ook wel de koppeling testen. Zonder veel gedoe heb ik alles gemonteerd en kon ik de auto de ultieme test geven; starten, een stukje rijden en remmen. Het starten ging vlot. De motor liep weer rustig nadat ik het gaspedaal iets ingedrukt had. Tijd om de koppeling in te drukken. Ik hoorde het druklager op de veren van de drukgroep landen en, met een klein bijgeluidje, meedraaien met de motor. Een goed teken, ik heb de hevel correct gemonteerd! Nu drukte ik de koppeling verder in en zette de pook in zijn 1. Ook dit ging zonder gekkigheid. Je moet natuurlijk zeggen: “Als een mes door de boter”. Voorzichtig liet ik de koppeling opkomen… en ja! Zonder trilling of ongemak reed de auto naar voren! De rem moest ik wel tot de bodem trappen, maar ook dat lukte, de auto stond weer stil. Ik reed mijn eerste meter in de auto! Als ik nu het schakelmechanisme definitief goed afstel kan ik hem ook in zijn achteruit zetten en dan kan ik hem even keren op straat en hem andersom de garage inrijden. Dan kan ik beter bij de passagiersdeur om deze af te gaan bouwen.

Gas geven

Het opnieuw opstarten is best lastig zo na een vakantie. Een vakantie die tot de laatste dag vlekkeloos en heerlijk verliep. De geplande klustijd aan de auto ging de afgelopen dagen echter op aan herstelwerkzaamheden aan de boot. Nu dat weer redelijk op orde is was het tijd mij geestelijk voor te bereiden op een gewone werkdag. Ik deed het onder het genot van het monteren van de gaskabel.

De oude gaskabel was net te kort om de carburateur te bereiken. Daar moest ik dus een langere monteren. Op zich lijkt dat geen probleem, ware het niet dat deze kabels niet op de plank liggen. Ik moest creatief aan de slag. Ik kocht een staalkabel bij de bouwmarkt in de dunste maat die ze hadden; 2 millimeter. Naast de oorspronkelijke kabel leek deze twee keer zo dik. Op zich kon het wel, ik zou een en ander moeten aanpassen, dat wel. De gaskabel zit met een mooi bevestigingsplaatje bij het gaspedaal gemonteerd. Deze heb ik gehandhaafd en ik heb de dikkere kabel hieraan vastgemaakt. Dat lukte zonder dat deze bevestiging in de weg ging zitten van de buis waar de kabel in verdwijnt naar de motorruimte. Daar ontstond het volgende probleem. Er is een klein hulsje in de voorraad dat op die buis past en dan precies de lengte heeft naar de bevestiging op de carburateur. De dikkere kabel paste er ook doorheen, alleen het bevestigingsstukje op de carburateur ontbrak! Het kostte me veel zoek en denkwerk om dit op te lossen. Uiteindelijk lukte het, ik maakte het stukje van het eind van een remleiding waarvan ik de wartel iets ruimer maakte aan de binnenzijde om de mantel van dat hulsje erin te kunnen steken en ik zette er een stukje remleiding in vast zodat de kabel niet tegen de bevestiging aan zou schavielen. Ach een foto maakt het wellicht wat duidelijker:

Lancia Montecarlo gaskabel bevestiging

Nu de kabel van voor tot achter netjes begeleid was kwam de laatste uitdaging, de kabel bevestigen aan de arm aan de carburateur. Ik koos voor een tijdelijke oplossing door de kabel rondom deze arm te draaien en vervolgens te fixeren met een staalkabel krimpkous. Ook dit functioneerde goed genoeg. Tijd om de werking te controleren. Ook na ruim twee weken stilstaan startte de auto vrijwel direct en reageerde hij mooi op het gaspedaal door direct rustig te gaan lopen. Er zit een automatische choke op die na het starten direct voor 2000 toeren kiest. Als je even gas geeft dan loopt hij direct rustiger, rond de 1000 toeren. Veelbelovend! Nu ik kan gas geven kan ik gas geven op de rest. Tijd om de remmen deze week te gaan voorzien van DOT4 en de auto voor het eerst te laten rijden op eigen kracht.

Koppeling

De Montecarlo stribbelde flink tegen, toch is het resultaat vanavond een werkende koppeling. Een belangrijke stap in het rijdbaar maken van de auto.

De onderdelen van de koppeling, de gever en de nemer, heb ik nieuw gekocht. Ze zijn hetzelfde als die in de Fiat X1/9 gemonteerd zitten en daardoor gunstig geprijsd. Helaas kon ik geen nieuwe slang vinden van de leiding naar de nemer en maakte ik gebruik van de originele stalen leidingen, die in de voorraad aanwezig waren, vanaf het pedaal tot aan de rubberen slang bij de bak. Die stalen leiding gaf problemen. Laatst zag ik op YouTube een Nieuw Zeelander worstelen met het ontluchten van zijn nieuw aangelegde remsysteem in een Porsche. Mijn problemen waren niet minder. Van voor naar achter lekte elk koppelingsstukje van de leiding. Erg vermoeiend want remvloeistof is slecht voor alles waar het op valt. Ik werkte dus van voor naar achter alle koppelingen af om deze lekdicht te krijgen. De koppeling tussen de leiding en de flexibele slang wilde echter niet lekdicht worden. Ik koos er uiteindelijk voor om een minder mooi exemplaar uit mijn voorraad te gebruiken en dat bleek de gouden greep, het systeem kon eindelijk ontlucht worden waarna ik voelde dat het pedaal steeds meer weerstand kreeg. Toen ik hem voldoende ontlucht had startte ik de camera en zag ik dit gebeuren:

Ik zie op de film dat het stangetje wat scheef lijkt te zitten, ik ga daar nog eens goed naar kijken of ik dat niet kan verbeteren. Voor nu is een werkende koppeling al heel wat! Ik ging door met de installatie van het nieuwe benzinefilter van King. Zoals ik al gezien had paste dit op de bestaande bevestigingspunten en kon ik het zo aansluiten op de brandstofleidingen. Het is wellicht wat onduidelijk te zien op de foto maar in beeld is het nieuwe filter met daarboven de pomp. De foto is van onderaf genomen.

Lancia Montecarlo Benzinepomp en filter

Het nieuwe filter heb ik ontlucht door de pomp een tijdje direct op een + aan te sluiten zodat de benzine overal door kon stromen. Op de filterbehuizing zit een drukmetertje. Deze gaf zo’n 2 bar aan. Ik denk dat dat ruim voldoende is, iemand adviseerde maximaal 3 bar erop te zetten.

Tenslotte trof ik in de kabel die naar een temperatuursensor op de cylinderkop loopt ook de afgebroken draad van de tweede sensor aan. Die heb ik hersteld met een stroomkabeltje uit mijn voorraad met dezelfde kleur mantel als de originele. Een leuk detail voor de puristen onder ons. De komende tijd zal ik niet heel veel meer gaan toevoegen aan de blog, het werk ligt even stil!

Luci

En er was licht? Ja! Eindelijk.

Na het hoogtepunt van het starten en lopen van de motor is het verleidelijk in de relax modus te gaan. Die veroorloof ik me in de aanstaande vakantie. Nu moest ik door met de verlichting. De achterlichten deden het al en ik had ook al de koplampen aan gezien, de stadslichten bleven echter donker. Het rare was dat ik de achterlichten aan kon doen zonder de sleutel in contact te hebben. Het lichtknopje kent twee standen en in de eerste stand gebeurde dat. In de tweede stand ging alles weer uit. Rara hoe kan dat? Op het schema keek ik de bekabeling na en vond de zekering. Deze bleek bij het nameten prima te werken. Ik verlegde mijn aandacht naar de mistachterlichten. Ik had een kabeltje klaargelegd waarvan ik vermoedde dat dit voor de mistlampen zou kunnen zijn. Toen ik het aangesloten had, bleken de mistlampen echter aan te gaan op de eerste stand van de lichtknop. Niet de juiste stand dus. Langzamerhand werd me duidelijk dat ik een Amerikaanse kabelboom geplaatst heb met vier zijlichten. Ik moet dus wat ombouwen om de knipperlichten in het voorscherm aan te sturen, die stekkers ontbreken. De mistlampen aansluiten verschuift daarmee naar een ander moment.

Lancia Montecarlo Luci anteriore

Nu de zekering in orde bleek duurde het nog even voordat ik mijn denkfout doorhad. De koplampen doen het alleen als de sleutel in contact staat! En ja hoor, nadat ik dit bedacht had gedurende een oninteressant onderwerp op Nieuwsuur en ik naar beneden gespurt was, deden de koplampen het met deze oplossing! Op naar de stadslichten. Ik wurmde me onder de bumper en zag daar de meest voor de hand liggende oorzaak bungelen; twee niet aangesloten stekkers. Helaas was het niet zo eenvoudig als het aansluiten van deze twee stekkers, het bleken beide mannetjes te zijn, en dat matcht niet. Ik maakte een verbindend kabelboompje waar ik ook de knipperlichten in de schermen mee aansloot. Ter controle drukte ik weer op de lichtknop en voilà, de lampjes doen het. Terwijl ik bezig was, bleek ook mijn Montecarlo besmet met het SHIT virus (self heeling Italian technology). De nummerplaatverlichting ging spontaan branden. Eerst één lampje, daarna, uit het niets, ook de tweede.

Lancia Montecarlo Luci posteriore

Gesteund door deze successen besloot ik ook de remlichten te gaan laten werken. Onder de stuurkolom bungelen nog wat losse stekkertjes. Eentje is van de aansturing van de ruitenwissers en geeft een dikke +12V. Twee andere stekkercombinaties kwamen in aanmerking voor plaatsing op de remlichtschakelaar. Door de manier waarop de stekkers hingen, concludeerde ik dat slechts één setje echt de juiste moest zijn. Nadat ik deze aangesloten had, zorgde lichte beroering van het rempedaal voor brandende remlichten. Weer een vinkje.

Gisteren is ook het benzinefilter met drukregelaar aangekomen. Dit past precies op de bevestigingen in de motorruimte. Waarschijnlijk omdat het een Italiaans ontwerp is. Die kan ik gaan plaatsen. Als ik dan ook het gaspedaal aangesloten heb, kan ik de motor warm laten draaien en kijken of hij nog afgesteld moet worden. Misschien dat ik ook nog even de koppelingsleidingen vul met DOT4 zodat ik de auto even kan laten rijden!

Yes!

Het leek me erg dichtbij, het moment om de auto eens te gaan starten. Ik wilde dat uitstellen totdat een goede vriend erbij zou kunnen zijn, maar ik raakte in een flow vanavond…

Het schema van de kabelboom staat nu elk vrij moment aan op de laptop. Ik kijk er regelmatig naar en loop dan ineens naar beneden om wederom een stekkertje op zijn plek te duwen. Vanavond begon dat met de massa van de binnenverlichting. Ik traceerde hem via de kleurcode en trof hem aan op de plek waar ooit een speaker zal komen. Met deze stekker aan massa gingen de beide lampjes branden. Leuk is dat! Ook de tweede koplamp heb ik voorzien van een pit en die brandt nu ook. Ik verlegde mijn aandacht weer naar de motorruimte. Er bungelde nog een paars/zwart draadje aan een relais. Het bleek het relais voor de brandstofpomp te zijn. Het draadje was de massa. Niet geheel onbelangrijk. Ik checkte het afsluit-magneet-klepje op de carburateur door deze even aan 12V te hangen. Voorzichtig begon hij zijn werk weer te doen. Ik tikte hem een aantal keer aan de + en de klik werd steeds massiever. Ik sloot hem aan op de + die van de dynamo afkomt als deze bekrachtigd wordt. Nu moest ik een uitgesteld klusje doen.

Tot mijn verrassing ging er 8,5 liter olie in waar 6,3 liter de norm is. Erg veel te veel dus. Ik constateerde een mogelijke oorzaak. De buis van de peilstuk stond te hoog. Omdat ik nog de V-snaar over de dynamo moest leggen na de vervanging van de waterpomp, kon ik mooi alles demonteren om deze buis beter te positioneren. Dat wilde maar niet lukken helaas. Van alles geprobeerd, de Jeremy Clarkson oplossing bood soelaas; een hamer. Ik tikte het buisje zo 4 cm naar beneden waardoor het oliepeil erg hoog bleek. Ik tapte er een paar liter uit en peilde tot ik iets boven maximum stond. De olie moet toch nog rond en verdwijnt dan in de spelonken van het blok. Met de V-snaar weer op spanning heb ik de benzinepomp op een accu aangesloten om benzine circulatie op gang te brengen. Proestend kwam de benzine door de carburateur en hoorde ik het de tank in stromen. Ik sloot alles weer aan en nam plaats achter het stuur. Sleutel in contact, draaien, de startmotor kwam in beweging, de motor plofte een beetje, dat is in ieder geval een teken dat er benzine en ontsteking is, en ik bedacht dat ik het met jou wilde delen. Dus:

Ik ben er erg blij mee! Een heel groot vinkje gezet. Nog een beetje afstellen en de benzinedrukregelaar monteren die nu ergens op het Kanaal onderweg is naar Zwolle. Maar ook het gaspedaal aansluiten en ….

Alive!

Het is de tweede keer dat ik een auto vanaf 0 opbouw en dat deze begint te werken als ik de stroom aansluit en de sleutel omdraai. Vanavond kwam de Montecarlo deels tot leven. En dat voelt heel erg goed!

Ik begon vanavond opnieuw met het bestuderen van de foto van het schema van de elektriciteit. Ik moest nog een heleboel stekkertjes aansluiten, maar ik had onvoldoende contrastekkers voorhanden. Het grootste deel van de stekkers kon ik uiteindelijk plaatsen en diende gekoppeld te zijn aan allerlei milieumaatregelen die in de Scorpion zaten. Daar heb ik geen last van. Die hoef ik dus ook niet aan te sluiten. Ik begon met de kabel die ik tussen de dynamo en de startmotor ging plaatsen. Een wat dikke rode kabel vond ik in een Thema kabelboom. Met twee ringetjes eraan geperst was dit opgelost. Daarna de + draden die naar het startmotor relais lopen, ook daar een kort verlengkabeltje tussen gemaakt en de stekker aangesloten. Tenslotte toch nog een kabeltje kunnen plaatsen, die van het lampje in de motorruimte.

Tijd om de verse accu aan te gaan sluiten. Natuurlijk moest ik deze eerst op zijn toekomstige plekje zetten en de accuklemmen wat ruimte geven. Omdat het toch wel een beetje spannend was wat er zou gaan gebeuren heb ik de + accuklem niet direct aangesloten maar hier een kabeltje tussen gezet met een zekering van 10A. Als er iets zou willen gaan knetteren dan weerhield deze zekering de auto van een eigen leven. Ik heb een brandslang op een haspel aan de muur, maar die gebruik ik toch liever niet. Ik sloot de boel aan en inderdaad kon ik toen ruim 12V meten op de dynamo. Toen ik voorzichtig de sleutel omdraaide gebeurde er alleen niks, nada. Terug naar de tekentafel. Na wederom het schema in me opgenomen te hebben ontdekte ik mijn fout. De belangrijkste + kabel die van de motorruimte naar voren loopt is zwart (!). Die had ik voor massa aangezien. Ik sloot hem aan op de hoofdstroom van de dynamo en sloot de accu opnieuw aan. Ik draaide de sleutel in het contact, hoorde een relais klikken en kreeg een rood lampje in het dashboard voor de oliedruk! Vervolgens drukte ik op de knop van de verlichting en…

Lancia Montecarlo Luce Posteriore

de achterlichten kwamen tot leven! Net als de ene koplamp waar ik al een lamp ingezet had trouwens. Ik probeerde de knipperlichten, maar die wilden nog niet. De claxon begon ook te blazen toen ik op de knop op het stuur duwde, maar dat bleek teveel voor de tijdelijke zekering op de accu, die sprong. Ik sloot de accu daarom met de klem op de pool aan en bracht de claxon ook tot leven. Leuk! Ook een interieurlampje doet het, geweldig, dit gaat de goede kant op. De basis is gelegd. Ik zal nog wel een aantal stekkers moeten aansluiten en op zoek moeten naar het knipperlicht relais maar dat is te overzien. Terug achter het stuur bleek ook het grootlicht te functioneren. De Montecarlo leeft.

Waterdicht

Het opnieuw en ruimer tappen van het boutgat bleek niet nodig. Als het tegenzit kun je de boel beter maar even de boel laten. Met een frisse blik en helaas een flinke pijn in de rug, bekeek ik de lengte van het boutje opnieuw en besloot ik er een wat langere voor te nemen. Een gouden greep, want er bleek nog voldoende vlees in het boutgat te zitten om de boel vast te zetten. Tijd om echt al het water erin te gieten.

Na een paar liter ontdekte ik wederom een lekkage. Deze keer bovenop het blok. Daar komt het koelwater via een soort elleboog door de distributiedeksel en verdwijnt in de cilinderkop. Als afdichting zit er een rubberen ring onder. Deze zal wel oud en moe zijn, ik heb hem gedemonteerd, ingesmeerd met kit en weer gemonteerd waarna alles waterdicht was! De uitdaging was nu om de radiator af te vullen zonder dat hierin luchtbellen achterblijven. Ik ontdekte een ontluchtingsdopje waar de ingenieurs van PininFarina over nagedacht hebben! Eenvoudig bereikbaar vanuit de bagageruimte; er was speciaal een opening over gelaten om deze inbusbout te kunnen losdraaien. Het afvullen is erg grappig, ik liet de ontluchtingsnippel een beetje open staan en goot koelwater in de slang bij het motorblok die met de buizen onder de auto verbonden is. Terwijl ik koelwater vulde hoorde ik de lucht ontsnappen. Toen ik niks meer hoorde bleek er iets koelwater uit de nippel te komen; de radiator was succesvol ontlucht! Ik sloot alle slangen weer aan en vulde het expansievaatje tot zijn maximum.

Helaas belemmerde mijn rug allerlei klussen, ik heb er slechts eentje gedaan, het aansluiten van de koppelingsnemer slang op de leiding. Deze zit nu ook netjes gemonteerd, klaar voor een de volgende ontluchtingsklus; de koppelingsvloeistof.

12 liter

Met minder neemt de auto geen genoegen, er past 12 liter koelvloeistof in het koelsysteem. Ik toog naar de Action om daar het schap met koelvloeistof leeg te halen. Best lastig op de fiets met 12 liter koelvloeistof, 7 liter olie en twee ruitenwisserbladen. Maar het loont.

Thuis controleerde ik alle slangenklemmen en bevestigingen van het koelsysteem rondom de motor en begon ik vrolijk, liter voor liter, het systeem te vullen. Na de 6e fles hoorde ik wat druppeltjes vallen op het stuk karton dat ik onder de auto had gelegd. He verdorie, toch iets niet in orde. Nadere inspectie leerde dat het koelwater uit de as van de waterpomp kwam. De minst handige plek voor een lekkage. Er zat niks anders op dan het afvullen te staken en op internet te gaan zoeken naar een nieuwe waterpomp. Ik blijf het raar vinden dat hij lek was, hij voelde gewoon goed en zag er ook prima uit.

Uit Oostenrijk liet ik een waterpomp bezorgen. Netjes binnen 3 dagen werd hij bezorgd in een veel te grote doos. Het voordeel van nieuw is natuurlijk wel dat ik het onderdeel niet hoef schoon te maken. Het is dus minder werk.

Lancia Montecarlo waterpomp

Met de motor uit de auto is het wisselen van een waterpomp een koud kunstje. Met de motor in de auto is het een hel. Natuurlijk moest ik eerst alle koelwaterslangen demonteren die voor het blok langslopen. En ja, ook natuurlijk, lekte daarbij toch best veel koelwater langs de emmer die bedoeld was om dit goedje op te vangen. Het was niet het duurste koelwater zeg maar. Ook moest de deksel van de distributie deels gedemonteerd worden voordat ik bij de waterpomp kon komen. De truc is om de poelie van de pomp wel los te halen, maar verder te laten hangen op de pomp. Hij past er niet langs. Zo weinig ruimte is er. Ook een van de boutjes kon niet uit de behuizing dus ik demonteerde de pomp met een losliggende poelie en een rammelend boutje. Met wat gepriegel kon ik de waterpomp via de uitlaatzijde verwijderen.

Tijd voor het monteren van de nieuwe. Montage is het omgekeerde van het demonteren. Ja, dat staat altijd hoopgevend in de werkplaatshandboeken. En ja, het klopt ook. Maar wat een gepriegel weer. De pakking smeerde ik overigens in met vloeibare pakking waarna ik hem op de pomp plakte. Zo had ik geen moeite om die op zijn plek te houden. Toen een van de boutjes van de koelwaterbevestigingsbuis op de bovenkant van het blok doldraaide, ben ik gestopt. De volgende keer moet ik dat gat maar wat ruimer tappen en hem opnieuw monteren met een iets dikker boutje. Vooralsnog lijkt het koelsysteem gerepareerd en kan ik binnenkort verder met afvullen en ontluchten.

Puzzelen

Nee, ik ben geen fan van Ravensburger. De laatste keer dat ik een puzzel opgelost heb is alweer een hele tijd geleden, ik weet het niet eens precies maar het zal er eentje zijn geweest van Dribbel die ik met een van mijn kinderen oploste. Toch ben ik aan het puzzelen geweest en heb ik er best wel plezier in gehad.

De eerste puzzel die ik oploste was de benzine voorziening. Met een paar meter nieuwe benzineslang ben ik gaan bedenken hoe deze aangesloten zou moeten worden op de tank, een filter, de pomp en de carburateur. Via de Montecarlo Facebook groep kreeg ik bericht dat het originele filter, dat bij mij wolken roeststof uitbraakt, niet meer leverbaar is. Jammer, want dit filter is slim, er zit een drukregelaar in verwerkt. Het advies luidde om in de aanzuigslang naar de pomp een filter te plaatsen en na de pomp een universeel filter van King met daarin een drukregelaar van drie bar. Zo voorkom je dat er rotzooi in je pomp of carburateur komt en dat de carburateur gaat lekken. Het King filter moet ik nog bestellen, maar het filtertje in de aanzuigleiding heb ik gewoon in de automaterialenzaak gekocht. Tijd om de opgefriste pomp te gaan monteren. Met de motor in de auto betekent dit dat ik van onderaf moet gaan werken. Op zich is daar ruimte zat, maar voorheen ging ik gewoon in de motorruimte zitten en kon ik heel makkelijk overal bij. De pomp zat vrij snel op zijn plek waarna ik alle slangen aangesloten heb. Puzzel opgelost!

Lancia Montecarlo Benzinespaghetti

Omdat we het hele weekend op De Marsbelte zaten voor een familie-weekend, een camping waarvoor ik samen met mijn moeder de website heb gemaakt: ik de techniek, zij de teksten, is er weinig gebeurd. Vanavond had ik weer tijd voor een nieuwe puzzel. Aangezien ik net een nieuwe accu aangeschaft heb voor de auto, een hele mooie accu met een koudstartstroom van 600A, nodig om de startmotor vanaf zo’n afstand van voldoende stroom te voorzien, is het tijd om alle stekkertjes op de goede plek te gaan klikken. Mijn werkplek zag er daarom zo uit:

Lancia Montecarlo Stroomschema's

Met het schema op een plaatje op de laptop en de uitgeprinte werkplaatspagina’s binnen handbereik ben ik systematisch de draadboom gaan aansluiten. Deze puzzel is nog niet klaar. Complex is dat ik een kabelboom uit een Amerikaanse uitvoering met uitlaatgas behandeling heb; daaraan zitten meer stekkers dan ik nodig heb. Gelukkig kon ik wel een heleboel direct plaatsen. De sensoren op de benzinetank, de benzinepomp, de bobine etc. Toch heb ik nog veel stekkertjes over die ik met zoekwerk op het schema en met de kleurcodetabel in mijn hand hoop te kunnen plaatsen. Het zou wel fijn zijn als de boel niet gaat knetteren als ik de accu aansluit…

Oh ja! Ik heb ook alvast tien liter RON 102 in de tank gedaan. Het moment van starten komt dichterbij.

error

Vind je het een leuke blog? Share, like of subscribe!