Nadat ik de draagarm linksvoor vernieuwd had kon ik eindelijk eens een proefrit gaan maken met het nieuwe onderstel en uitproberen hoe dit uitwerkt op het weggedrag. Nou, dat stelde niet teleur! De auto is niet helemaal perfect meer uitgelijnd, dat was ook te verwachten nadat de draagarm vernieuwd was, toch kende ik de auto nauwelijks terug! Ik draaide de schokdempers op hun meest vergevingsgezinde stand en probeerde verschillende wegdekken en bochten uit. Met geen mogelijkheid kreeg ik de auto van zijn spoor. Hij stuurt heerlijk direct en ik verwacht dat ik hier erg veel plezier aan ga beleven! Ik moet de grenzen nog gaan ontdekken, maar ik verwacht dat dat een leuke ontdekkingstocht wordt. Ik voelde wel dat er rubbers zijn in het onderstel die ik wat strakker zou willen. Ik bekeek al een paar filmpjes waarin polyurethaan bussen zelf gemaakt worden. Een leuk idee voor straks om nog meer upgrades aan de auto uit te voeren.
Ik merkte wel dat het stuur me te groot uitvalt. Hoe mooi ik het ook vind, mijn been past er net niet lekker naast en als ik het stuur ronddraai kom ik met mijn hand tegen mijn been aan. Iets dat ik zo snel mogelijk wilde veranderen. Ik heb nog een erg klein, maar ook lelijk, stuur in mijn voorraad zitten. Ik had al eens geprobeerd het originele stuur te demonteren. Dit had geen succes. Aangespoord door mijn vurige wens een ander stuur te proberen heb ik de poelietrekker er weer opgezet en deze nog vaster aangedraaid. Het stuur begon al een beetje te vervormen toen ik een laatste slag aan de sleutel gaf en het stuur met een knal loskwam! De poelietrekker vloog door de auto maar landde gelukkig zonder schade te veroorzaken. Het kleine stuurtje paste goed. Er zat alleen geen goede sleepring op de achterzijde; deze ontbrak geheel. Bij het monteren ging de claxon dus direct loeien. Op zich geen probleem, ik haalde de stroom ervan af en begon aan mijn proefrit. Deze werd langer en langer. Wat heerlijk was het om de auto nu echt lekker in de hand te hebben!
Een paar keer trapte ik de auto ook flink op zijn staart om vervolgens bochten in te sturen die neutraal genomen werden. Ik had voldoende ruimte om mijn rechter been te bewegen, wat een verschil kan drie centimeter maken. Ik kreeg er geen genoeg van. Vlakbij het industrieterrein van Zwolle trapte ik wederom vol op het gaspedaal en de motor klom naar de 7000 toeren, wat ging dat lekker, die motor pakt zo lekker op boven de 4000 toeren, precies het toerental waarop de tweede trap van de carburateur vol open gaat en de motor maximaal lucht met benzine vermengd om deze met veel kracht om te zetten in snelheid. Ik kreeg er geen genoeg van en trapte hem opnieuw tot de bodem in. Precies op het rode toerengebied klok er ineens een stotter, het vermogen viel weg en ik hoorde knikker geluiden uit de motorruimte komen. Ik schrok me rot, trapte de koppeling in en wachtte op wat er komen ging. De motor ging naar 700 toeren terug en liep beroerd, op drie cylinders. Wat was dit nou? Ik besloot een plekje te zoeken om de auto naartoe uit te rollen en zette de motor af. Omdat ik niet weer de wegenwacht wilde bellen, na mijn vakantie bleek de betrouwbare Volvo niet meer te willen starten, door een fout in het alarmsysteem was de accu plat en de wegenwacht wil graag helpen maar het tempo waarin dat gebeurt is schandalig. Ruim 2,5 uur moesten we wachten. Ik besloot daarom Hans te bellen, die woont ook in Zwolle en is mede Lancia liefhebber. Hij had tijd en zou me later komen ophalen.
Met het meegenomen gereedschap begon ik daarom met de demontage van de inlaat. Alles was flink heet dus ging ik behoedzaam te werk. Ik vergat niet om eerst de accu los te halen. Dat veroorzaakte immers eerder een flinke brand in de motorruimte. Toen ik de luchtinlaat weghaalde schrok ik. Er zat een boutje klem in de tweede gasklep. Deze was los getrild uit de bevestiging van de inlaat op de carburateur. Ik had er twee gemonteerd, de tweede was helemaal weg. Oei. Die was dus in de motor terechtgekomen. Kak. Een klein uurtje later had ik het inlaatspruitstuk al bijna gedemonteerd en kwam Hans er met de Delta aan. Toch een mooi sleepje naar huis.
