De twee achterremmen die ik uit de loods had gehaald bleken niet zo goed als ik had gehoopt. De zuigers zaten muurvast in hun behuizing. Ik heb er rijkelijk WD40 op gespoten zodat het er een nachtje in kon trekken. Vanavond heb ik met het werkplaatshandboek van de Fiat 132 op de werkbank de beide remmen uit elkaar gehaald. Van eentje krijg ik de ontluchtingsnippel niet los en is het binnenwerk kapot. De andere is onder alle vervuiling erg mooi vandaan gekomen. Eigenlijk een klusje van niks om hem weer te laten shinen.
De meeste tijd was ik kwijt aan het zoeken van mijn hoonapparaat. Uit de Fiat 132 klustijd heb ik vaak de remmen gereviseerd. Om de binnenkant mooi glad te krijgen heb je een hoonapparaat dat je op de boormachine zet met daarop drie slijpsteentjes die verbonden zijn met een veersysteem. Zo oefenen ze evenveel druk uit op de wand en wordt deze mooi gepolijst. Op de foto was dat nog niet gebeurd want ik wist dat ik hem had maar 4x verhuizen breekt dan op. Hij bleek vlak voor mijn neus aan een spijkertje te hangen, verstopt achter de led lampjes en een grote stofbril. Dat ontdekte ik pas toen ik mijn hele garage voor de tweede keer afzocht. Maar snel vergeten. De klauw ligt er inmiddels gehoond bij. Klaar om weer in elkaar gezet te worden.
Zoals ik al schreef heb ik besloten geen radio tye monteren maar voor metertjes te gaan. Geen radio is voor mij prima maar mijn potentiële bijrijders protesteerden vandaag. Ik moest op zoek naar een oplossing. Die vond ik in een Bluetooth versterker die ik gewoon uit het zicht kan plaatsen en waarmee ik muziek kan streamen zonder dat er iets zichtbaar is in het interieur. Ik wist niet dat het bestond, maar ben er blij mee! Ik moet dus nog speakers gaan inbouwen.
