Het jaarlijkse Italië festijn zit er ook alweer op! De Monte-Carlo heeft zich weer bewezen. Ik kan nog steeds zeggen dat de auto me nog nooit in de steek gelaten heeft, toch moet ik je één incident melden. Ik heb in Turijn een noodzakelijke reparatie moeten doen.
De laatste voorbereidingen voor de trip bestonden deze keer uit het wassen en een beetje poetsen van de auto. Eigenlijk is dat me nog nooit gelukt, de auto zover af hebben dat er geen aandacht meer nodig is voor een trip. Toch deed ik nog wat klusjes in de aanloop naar de trip. Zo was ik ontevreden over het vrij zware stuurgedrag. Ook sloeg de richtingaanwijzer maar moeizaam weer af in neutraal. Dat wilde ik nog even bekijken. Toen ik het stuurwiel demonteerde viel me op dat het stuur naast het bedoelde gaatje in de afslagring een spoor getrokken had. Tijdens het uitlijnen was het stuur gedemonteerd om meer ruimte op de stuurkogel te krijgen. De uitlijner had het stuur niet met het nippeltje in het gaatje gemonteerd. Dat veroorzaakte zwaar stuurgedrag en een slecht werkende richtingaanwijzer. Een eenvoudige fix waarna de auto weer als vanouds, lichtvoetig stuurde!
Op weg naar Italië reden we door Frankrijk. Een route die bij uitstek geschikt is om weinig brandstof te gebruiken. De maximum snelheid is daar laag. Ik probeerde lang door te rijden op de tank. Toen ik bij 600km afstand aankwam stotterde de auto ineens bergop. Ik dacht meteen aan een lege tank. Als ik het gaspedaal losliet en weer indrukte ging hij weer. De tankmeter valt vanaf het niveau van een halve tank ineens terug naar niveau leeg. Geen betrouwbare bron dus. Ik slingerde een beetje met de auto en zag tot mijn geruststelling dat het lampje van de meter flikkerde. Er zat dus nog voldoende peut in. Ik reed verder maar ging wel tanken. We verbleven bovenop de pas Sint Bernard waardoor klussen aan de auto niet mogelijk was. Het was er domweg te koud voor. De volgende dag reed ik op de snelwegen richting Turijn en kon de auto niet harder dan 85km/h. Bij ons hotel zat een mooie parkeergarage waardoor ik volhield. Daar zou ik prima kunnen klussen.
In de afgekoelde garage begon ik de volgende morgen systematisch het benzinesysteem na te pluizen. Ik begon met de opnemer in de tank. Deze was schoon. Het gaasje had echter wel een barst. Gelukkig herinnerde ik me dat ik een filtertje in lijn geplaatst had naar de pomp. Toen ik die demonteerde zag ik het volgende:
Oorzaak gevonden dus! Om de hoek zat een automaterialenzaak waar al snel een nieuw filter aangeschaft was. Voor de somma van vijf euro deed de MC het weer. Tijdens het rijden van passen bewees hij weer mooie diensten. Zonder enig probleem zijn we vier keer tot in de sneeuw gereden. Deze keer ook zonder koelingsproblemen doordat de nieuwe radiator formidabel werk leverde. De temperatuur is geen enkele keer boven de 90 graden geweest. Zonder problemen reden we daarna in één streep door naar Nederland. De auto heeft het weer perfect gedaan!
