Kenteken

Vandaag klepperde de brievenbus. Twee keer RDW op de deurmat. De eerste enveloppe voelde het beste aan, er zat een hard stukje plastic in. Ongeduldig maakte ik de post open. Yes! Een kenteken voor de Montecarlo! In de tweede brief een kennisgeving dat ik mijn Lancia toch echt nodig APK moest laten keuren… raar eigenlijk dat ze dit apart verzenden. Ik belde mijn verzekering om de tijdelijke dekking op het eendagskenteken om te zetten naar een definitieve dekking en gebruikte mijn lunchpauze voor een tripje naar de Brezan.

Lancia Montecarlo Kenteken

Natuurlijk mooi opgelegde kentekenplaten. Dat doet me nog tijden plezier. Helaas is de Montecarlo van na 1 januari 1978 waardoor ik niet ontkom aan een moderne plaat. Ik heb ze er ook meteen maar opgeschroefd en vervolgens een afspraak gemaakt voor de APK! Morgen, ook weer tijdens de lunchpauze, gaat de auto door de mangel. Tijd om de laatste klusjes te doen!

Een boutje van een motorsteun zat nog niet vast. Deze was onmogelijk bereikbaar en draaide telkens maar 30 graden. Hierdoor was het vooral langdurig werken voordat hij zijn plekje vond. Het tweede boutje dat me hoofdbrekens kostte was er eentje van de stabilisatorstang achter. Deze wilde niet pakken. Hij schroeft in het subframe en daar zit een contraplaatje verstopt. Kennelijk was deze te ver heen om de schroefdraad te accepteren. Met een ander boutje probeerde ik het nogmaals. Deze pakte eigenlijk meteen. Huh? Hoe kan dat nou? Ik heb er maar niet te lang over nagedacht en hem vastgedraaid. Ook dat was dus klaar. Ik bedacht me nog dat ik een heel klein beetje speling voelde op de stuurstang linksvoor, ik krikte de auto op en voelde weer aan het wiel. Nu zat er geen enkele speling in! Ik had al horrorverhalen in mijn hoofd dat het stuurhuis gereviseerd zou moeten worden. Dit kon niet kloppen want ik had dit uitgebreid gecontroleerd voor montage. Opeens herinnerde ik me Gerrit die zei: “Weet je wel dat de stuurkogel linksvoor niet goed vast zat?”. Bingo. Met het uitlijnen was het dus opgelost.

In Groot Brittanniƫ zit het MonteHospital. Een bedrijfje met nog veel Montecarlo onderdelen. Mijn tweede bestelling was een noodzakelijke. Ruitensproeiertjes. Ze waren op voorraad en dus direct leverbaar. Om de een of andere reden lukt het me maar niet om bestellingen snel te krijgen. Ik wachtte al bijna een week nadat de bestelling bevestigd was, op de rekening. Ik mailde ze met de vraag of ze het snel wilden opsturen aangezien deze sproeiers nodig zijn voor de APK. Meteen kreeg ik de rekening die ik ook gelijk betaalde. Het zou kunnen dat het pakketje nog diezelfde dag verstuurd zou worden. Fijn. Dat moest dus lukken. Helaas viel er nu al ruim een week geen pakketje op de deurmat. Ze zijn daar niet zo stipt helaas. Ik verbouwde daarom de sproeier van een Thema eerste serie zodat deze zou passen. Hij moet gewoon water over de ruit spuiten bij de APK. Dat is nu gelukt. Geen mooie oplossing, wel een werkende.

Tenslotte weer die remmen. Nu met mijn dochter op het rempedaal kon ik krachtig ontluchten. Met mijn ontluchtingsautomaat lukt dat niet zo goed. Dat is zeer geschikt om vloeistof te vervangen, maar niet om een nieuw systeem luchtbelvrij te vullen. Het gaf me meteen de gelegenheid kennis over te dragen. Haar suggestie dat de rem het rechter pedaal was zal ze nu wel uit haar gedachten gebannen hebben. We ontluchtten de boel en met de extra kracht die zij kon zetten was er toch nog wat geborrel uit de leidingen te horen dat er nu ook uitgekomen is. Ik moet morgen even het resultaat testen maar het gevoel is goed! Ik ben er klaar voor. Wat zal de keurmeester zeggen?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

error

Vind je het een leuke blog? Share, like of subscribe!