Vrij reizen in Schengen gebruikte ik om een setje wielen op te halen in Duitsland, net over de grens achter Arnhem. De Volvo had ik volgeladen met dozen en allerlei van de Montecarlo, ik had nog net genoeg plek voor vier wielen, zodat ik op de terugweg deze voorraad in de loods achter kon laten en, belangrijker nog, daar wat onderdelen op kon halen die ik nog mis.
De garage thuis is vrijwel ontdaan van de voorraad onderdelen. Er staat bijna niks meer, zeker na vanavond niet. Ik kan er al bijna weer een extra auto in kwijt. Op de wielen kom ik later terug, een essentieel onderdeel komt eerst. Het ruitenwisser mechaniek dat ik had klaargelegd voor inbouw bleek niet te passen. De bevestigingen van de ruitenwissers zaten net te ver uit elkaar. Uit de loods nam ik daarom, voor de zekerheid, twee units mee, naast nog wat ander klein spul. Nadat ik het mechanisme had gesmeerd en de motor even had gepast, heb ik het mechaniek in de auto ingebouwd. Het stuk plaat onder de voorruit zit niet echt vast, het wiebelt een beetje. Straks wordt dit gefixeerd door het mechaniek en door een afdekklep boven het ventilatierooster. Voor nu was het een wiebelige operatie, die gelukkig goed afliep. Ik moet nog wel twee nieuwe wisserbladen kopen, de ruitenwissers staan echter parmantig op de voorruit.
Wat minder in het oog springend is de uitlaat. Omdat de officiële bevestiging ontbreekt, heb ik de tussenpijp die tussen de einddemper en het spaghetti uitlaatspruitstuk zit, twee centimeter verlengd. Het was nog een hele klus om deze buis rondom te lassen. Maar ook hier merkte ik dat mijn laskunsten verbeteren. De buis heb ik even gepast en dat gaat nu keurig. Hij droogt nu van een beschermende grondlaag, ik zal hem er morgen tussen zetten.
Tenslotte heb ik nog het afdekplaatje van het ventilatierooster ontvet, voorzien van een weerstand voor de ruitenwissers en in zwarte glanslak gezet. Dat kan nu mooi drogen en morgen erin.
