Stukje bij beetje komt de schroefset goed onder de auto te zitten. Dinsdag ga ik naar Dokkum om de auto uit te laten lijnen. Lammert reageerde enthousiast omdat hij het erg leuk vond om weer eens een klassieker perfect af te stellen.
De afgelopen weken heb ik de schroefset er diverse keren af gehad, bijgesteld en weer gemonteerd. Het resultaat bleef onbevredigend. De camber verstelling kan net niet de neutrale stand bereiken omdat de onderste bout dan in de schokbreker vastloopt. Raar dat Leda dat niet beter oplevert. De sleuf van de onderste bout bevestiging is gewoon niet ruim genoeg om de beweging van de schokbreker, door het verstellen van het camber, op te vangen. Ik monteerde de set daarom met iets camber en daarmee kon ik weer aardig met de auto rijden. Even naar de wasstraat was geen enkel probleem. Op het oog was er echter nog flink teveel camber, de wielen stonden echt een beetje schuin. Ik wilde het definitief oplossen en ging zoeken naar een manier om die sleuven in de schokbreker te verlengen. Een uitdaging, de sleuf mag absoluut niet breder worden maar de ruimte moet zeker twee millimeter groter worden.
Ik ben een fan van het YouTube kanaal van Soup Classic Motoring. Restauratie projecten worden onnavolgbaar gefilmd. Je blijft ernaar kijken, al is hij soms wat te perfectionistisch, ik leer er veel van. Ik zag zijn aflevering over “The best spent resto project tool money” en raakte gefascineerd door het door hem aangeprezen gereedschap. Dit stukje techniek leek mij de enige oplossing om de schokbrekers op een verantwoorde manier passend te maken.
Ik ging naar de beste ijzerwarenhandel in Zwolle (Van Rossum) en legde uit welk stukje gereedschap ik nodig had. De verkoper trok enthousiast een lade open met daarin elk gewenst boorfreesje die je maar bedenken kon. Tot ons beider verrassing was de lade echter leeg. Alleen maagdelijke vakjes waarin normaal gesproken al het moois ligt te wachten op een net zo enthousiaste klusser als ik. Hij legde me uit dat het bijhouden van de voorraad een uitdaging is in deze tijd, het gereedschap wordt gewoon niet of nauwelijks geleverd. Alle lopende banden zijn onderbezet. Hij kon het gereedschap bestellen, maar de levertijd zou zeker een half jaar zijn. Omdat dit te lang was voor de afspraak met Lammert verwees hij me naar een andere speciaalzaak waar ik wellicht verder zou kunnen komen; Probin in Kampen.
Deze zaak was vanochtend om negen uur open en op dat tijdstip stapte ik de deur in. Ik vond al vrij snel een vitrine met daarin de gewenste freesjes en liet met assisteren door de verkoper omdat de boortjes achter slot en grendel lagen. Ik vreesde een navenant hoge prijs, waarom zou er anders een slot op zitten? Na enig overleg koos ik de frees die mij het beste leek. Ik tikte ruim zestig euro af en ging spoorslags naar huis om mijn aanwinst uit te gaan proberen.
Ik kan inmiddels zeggen dat het klopt. Dit is een stukje gereedschap dat volledig voldoet aan de verwachtingen! De frees is superscherp en heeft er geen enkel probleem mee om door vijf millimeter dik staal heen te frezen. Je kunt zelfs precies blijven werken. Ondanks dat ik voor de zoveelste keer de schroefset moest demonteren, leek mij dit toch echt de laatste keer. De achterschikbrekers deed ik eerst. Die waren nog een beetje spannend. Ik hoorde van Leda dat deze gevaarlijk dicht op de aandrijfas komen als je ze ruimt. Gelukkig bleek het nog steeds te passen als ik het camber plaatje aan de bovenkant op neutrale stand zette. Ik monteerde ook een setje M10 ringetjes dat ik nog gekocht had. Dat voelt prettiger dan wanneer de bouten koud op de schokbreker vastgezet worden. Toen ik de achterkant van de auto liet zakken was het resultaat direct mooi zichtbaar; het camber is weer enigszins normaal! Nu de voorkant nog even en dan kan ik met een gerust hart naar Dokkum rijden. Ik vermoed dat ik anders gewoon mijn banden had kunnen verslijten op deze rit. Dat was me iets te gortig.
